Walerian Dameński otrzymuje wymiar pustoszy Białowusowo we włości katyńskiej nad rzeczką Wiazowką. Przepsiał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 418 wg pierwotnej numeracji (skan 361)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym pisaniem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za osobliwym listem IMPP komisarzów trzech, mianowicie JMP Jana Marcinkiewicza stolnika upitskiego, JMP Mikołaja Wiazowicza pisarza ziemskiego mińskiego, JMP Krzysztofa Wołodkiewicza dworzanina JKM do Smoleńska JKM do [?] zesłanych według którego listu podania Białowusowa pustoszy zjechawszy do włości katyńskiej za obwieszczonym listem mierniczem IMP Wołkom danego na wy[nieczytelne] starej granice pustoszy Białowusowa .
Tak jako jest sama w sobie z dawna w starych granicach pierwsza ściana granice starej tak się w sobie ma. Rzeczką Wiazowką w górę ostawiwszy pustosz Szapeczczyno panów Wołków, a po prawej stronie grunt pana Damieńskiego białowusowski. Z tej rzeczki w prawo w rów starą granicą białowusowską i Czapeczkina, idąc [sic!] idąc tem rowem w górę. A z tego rowu wodo[s. 419:]cieczą i sianożętką do drogi, która idzie z Szóra Kaczeniec [Kamieniec?] do Katyni. Tą drogą postąpiwszy ku Katyni do starej miedze powróciwszy łokciem w prawo. Tąż starą miedzą i suchodołem zostawując dąb wielki po lewej ręce, idąc granicą aż do rowu suchodołu. Tem rowem suchodołem w niż ku Dnieprowi zostawując grunt po prawej ręce białowysowski, a po lewej grunt pawlukowski, idąc aż do jedli wielki, która na rogu stoi, nad rowem. Od tej jedliny prosto szed[ł]szy z rowu przez dróżkę, która idzie z Pawlukowa do Szypujtowa idąc starą granicą aż do sosni w polu stojącej. Od tej sosni do drugiej sosni prosto idąc w brzeźniaku stojącej, którą przeszed[ł]szy przez las znowu w sosnę w pół ściętą. Od tej sosni ściętej idąc prosto zostawując zam [?] dwie starodawnych po lewej ręce przez zatoki dwie idąc, zostawując ostrożek po lewej ręce. Tąż granicą na korhanik, który stoi między ostróżkiem i Dnieprem na starej granicy białowusowskiej i pawlukowskiej. Tąż granicą w rzekę Dniepr. A rzeką Dnieprem do ujścia rzeczki Wiązowny. U którego się granica kończy Białowusowa, przy gruncie szypujtowskim po drugiej stronie tej rzeczki Wiązowny uścia. Który to grunt pustoszy białowusowski w starych granicach jako jest sam w sobie z dawna należący i przez starożylce odwiedzione granice za przywilejem JKM PNM i za osobliwem listem podawczym IMPP komisarzów.
To ograniczenie moje jako jest z dawna samo w sobie pustoszy Białowujsowa podałem w moc dzierzenie prawa lennego wieczystego Walerianowi Damieńskiemu [ dłuższy fragment nieczytelny]. Co dla lepszej wiary i pewności daję mu ten list mój z podpisem ręki mej i pieczęci. Pisan w Motuitowie [?] roku tysiąc sześćset trzydziestego piątego miesiąca decembra szóstego dnia.
