Hida Hornik otrzymuje wymiar wioski Karłowo nad rzeką Bezwodką we włości maksymowskiej. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 49 wg pierwotnej numeracji (skan 59)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym pisaniem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listownem rozkazaniem JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego, puńskiego etc. starosty, abym wymierzył gruntu do paszni i osady zgodnego panu Hidy Hornikowi kapitanowi mianowicie w wiosce Karłowie włók sześćdziesiąt, w której mieszkają żyłych mężów [nieczytelne], mianowicie Kondrat Zabłocki, Arcym Markowicz, Hryszko Ofanas, Rudodzny [?] [s. 50:] Zabłocki, Paweł Derużyński, Micko Mackiewicz, Audakim Zabłocki, Zdan Zabłocki, w którym to Karłowie wymierzono włók trzydzieści jedna morgów piętnaście we włości maksymowskiej, nad rzeką Bezwodą leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się w sobie ma. Pierwsza ściana granice od rzeczki Bezwodki po ścianę paniej Młockiej wioska Babotowa. Na której ścienie na brzegu tej rzeczki usypany kopiec. Od tej rzeczki i kopca prostą ścianą przez górę do drogi, która idzie z Starodubowa do Karłowa, przez którą przeszedłszy usypany kopiec. Tąż ścianą do kopca narożnego, od którego się powraca, drugą ścianą w prawo prosto idąc do kopca narożnego, który dzieli grunt po lewej ręce paniej Młockiej i pana Andrzeja Woyszka, a po prawej stronie grunt pana Horenkiena Karłowa. Od tego kopca w prawo i w starą miedzą wedle Kładziska idąc znamionami na drzewach miedzą zakrzywioną wedle starej drogi bobotowskiej i mszarzyn do kopca narożnego, który dzieli grunt po lewej ręce pana Woyszka i po miedzę starą włości małachowskiej od Juryna. Od tego kopca w prawo starą miedzą znamionami usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej ręce małachowski Juryna i kniazia Siły-Kościuszkowa. Od tego kopca w prawo powróciwszy, starą miedzą znamionami na drzewach idąc przez wielki mech do gościńca z Mścisławia do Smoleńska idącego, [który] przeszedłszy usypany kopiec. Tąż ścianą starą miedzą zakrzywioną [do] rowu suchodołu Bezwodki, przy której usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej ręce pana Siły Kniazina, a przez rów Karłowa. Od tego kopca rowem w starą miedzę, idąc wedle gruntu JMP Zienowicza chorążego mścisławskiego do drogi z Damochakowa do Karłowa idącej, przy której usypany kopiec na starej miedzy. Tąż miedzą postąpiwszy do drogi starej, z Samochwałowa, na której drodze starych wrót pniów dwa. Od tej miedze i wrót w prawo w rów. Z rowu w rzeczkę Bezwodkę, w niż, w miedzę przesieczoną, idąc wedle gruntu paniej Młockiej, znamionami na drzewach do rzeczki Bezwodki, którą przeszedłszy do pierwszego kopca. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
A iż nie mogąc w tym Karłowie pomiarą wystarczyć włók sześciudziesiąt dodaję na pustoszach Bołtininie i ty, które nad rzeczką Łastowką leżące włók dwadzieścia pół Sienięty.
Którego gruntu ograniczenie tak się w sobie ma. Pierwsza ściana granice od wierzchowia rzeczki Jidlinki [?], od kopca pierwszego narożnego, który dzieli grunt po lewej ręce pana Adama Stanowskiego [Szamowskiego?] i przez rzeczkę pana Boguszewskiego. Od tego kopca tąż rzeczką pomienioną w górę w wierzchowie, idac przez mech w starą miedzę, która dzieli grunt pana Boguszewskiego po lewej ręce, a po prawej pana Horenkiena. Tąż starą miedzą idąc przez mchy do wielkiego mchu, przy którym osinowego drzewa pięcioro z krzyżami i wrębami wyciętemi. Od tych znamion w prawo powróciwszy prostą ścianą przesieczoną przez mech i lasek czarny znamionami na drzewach idąc do rzeczki Łastowki. Którą przeszedłszy na brzegu usypany kopiec na starej między, która dzieli grunt pana Bonieckiego po lewej ręce, a po prawej pana horenkowa Botwinowa. Od tego kopca, tąż starą miedzą zakrzywioną znamionami na drzewach wedle [s. 51:] kopców pobocznych idąc w rowek mały, przy którym na brzegu trzy stojące z krzyżami i wrębami wyciętemi. Tym rowkiem w niż, w wielkie błoto łastowskie. A błotem łastowskiem, w rzeczkę Łastowkę idąc w górę do drogi z Stehrymowa do Smoleńska idącej, przy której na łuhu usypany kopiec około dwóch brzóz. Od tego łuhu i kopca tąż drogą ku Stehrymowu idącą do kopców dwóch, które dzielą grunt pana Samowskiego po lewej ręce, a po prawej pana Horennika Botwinina. Od tych kopców i drogi w prawo ściana zakrzywioną idąc znamionami na drzewach wyciętemi do kopca pierwszego. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók sześćdziesiąt według przywileju JKM i za listownem rozkazaniem JW JMP wojewody smoleńskiego wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy panu Hidy Hornikowi podałem w moc i wieczyste dzierżenie prawa lennego. Na co mu dał ten list mój wymiaru i ograniczenia z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczecią. Pisan w Smoleńsku dnia dwudziestego augusta roku tysiąc sześćset trzydziestego.
