Jag 906, s. 379 (wg pierwotnej numeracji). Skan 328.
Stanisław Kełpiński otrzymuje wymiar pustoszy Taterowo i Żukowo w Ławnictwie Juszkowskim (włości juszkowskiej) ujezdu dorohobuskiego. Przepisał i zredagował Jakub Brodacki.
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym moim listem, iż za listem jaśnie wielmożnego JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego puńskiego kupiskiego etc. starosty wymierzyłem gruntu do paszni i osady zgodnego włók ośm nadane [?] [anu Stanisławowi Kełpińskiemu mianowicie pustosz Taterowo [Katerowo] i Żukowo w województwie smoleńskim w ujeździe dorohobuskim w Ławnictwie Juszkowskim nad rzeczką Kamionką leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się ma. Pierwsza ściana granice od rzeczki Kamionki od u[j]ścia ruczaju Durowskiego, od gruntu cerkwie Ile proroka juszkowskiego. Tym ruczajem Durowem w górę idąc starą miedzą, na której kopiec u drogi usypany. Wierzchowią tego ruczaju, od tego wierzchowia i kopca, tąż starą miedzą w pół mech Zamosia [niezrozumiałe] od cerkwie Ile proroka do JKM wsi Kruty, przy której kopiec usypany około brzozy. Od tej drogi i kopca idąc ruczajkiem Krutą ze mchu wychodzącym w niż idąc do między starej wioski JKM Krutej, na której kopiec usypany w pół Krutej wioski. A po prawej ręce p. Kołpińskiego grunt kaszejowski. Tam idąc starą miedzą krutowską wsi JKM na drzewach znamionami do drogi krutowskiej z Dorohobuża idącej, przy której obapół kopce dwa usypano. Od tej drogi kopca powróciwszy w prawo, ustąpiwszy część gruntu katerowskiego po lewej ręce idąc prostym trybem do drogi z Katerowa do Truchonowa, którą przeszed[ł]szy usypany kopiec. Tąż ściana idąc znamionami na drzewach wyciętymi do rzeczki Kamionki. Przeszed[ł]szy rzeczkę Kamionkę kopiec usypany z jednej stronę po lewej ręce paniej Mikuliczowej, a po prawej ręce idac pana Kełpińskiego. Nad tąż rzeczką Kamionką kopiec usypany nad rowem suchodołem, który dzieli grunt mazowski paniej Mikuliczowej, a po prawej ręce grunt katerowski pana Kełpińskiego. Od tej rzeczki i kopca tym rowem suchodołem w górę idąc, trochę postąpiwszy w prawo, w Górach Katarowskich i Mazowskich tymże rowem po lewej ręce gruntu mazowskiego paniej Mikuliczowej, a po prawej ręce grunt katarowski p. Kełpińskiego. Z tych rowem w górę wyszed[ł]szy do pola mazowskiego gruntu paniej Mikuliczowej po lewej ręce, a po prawej grunt katarowski p. Kełpińskiego, kopiec usypany. Od tego kopca, starą miedzą idąc do drogi z Mazowa do Żukowa kopiec usypany. Od tego kopca drogą idąc do Żukowa starą miedzą [dłuższy fragment nieczytelny]. Od tej drogi i kopca prostym trybem zajmując [nieczytelne] po prawej ręce a w odmianę za tę niwę mazowską ustapiłem gruntu JKM Żukowa tak wielką niwę w odmianę wygadzając, aby granica prostym trybem szła, idąc do kopca pobocznego na starej między usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce paniej Mikuliczowej Mazowa i p. Stanisława Makarowicza Suśnikowa, a po prawej ręce grunt p. Kełpińskiego Żukowa. Tąż ścianą w kraj mszarzyn, starą miedzą idąc po lewej ręce Suśnikowa p. Makarowicza, a po prawej ręce grunt p. Kełpińskiego. [Idąc] do kopca pobocznego na starej między zakrzywionego usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce z p. Makarowiczem Suśnikowo, a po prawej grunt pana Kełpińskiego. Od tego kopca stara miedzą w lewo, zajmując część gruntu Słomina, idąc znamionami na drzewach do drogi z Słomina do Chorpina idącej, przy której usypany kopiec. Od tego kopca drogą [nieczytelne] ku Słominie w ścianę nową przesieczoną, na której ścienie w konów [?] wedle tej drogi usypany kopiec około brzozy. Tąż ścianą nowo przesieczoną do drogi z Dorohobuża do Katerowa idącej, przez którą przeszed[ł]szy do starej między i Kurhania i jamy starej, przy których znamiona na drzewach. Od tej ściany i kurhania w prawo starą granicą elizarowską idąc znamionami na drzewach do dębu wielkiego, który dzieli grunt po prawej ręce pana Kełpińskiego, a po prawej [?] elizarowski strzelecki. Od tego dębu tąż starą miedzą znamionami na drzewach w wielki rów, przy którym rowie usypany kopiec. Nie dochodząc sadzawki po lewej ręce, a po prawej w niż idąc w rzeczkę Kamionkę, a rzeczką Kamionką w górę idąc do ruczaju Durowego, przy którym na brzegu usypany kopiec. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók ośmnascie wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy według listu jaśnie wielmożnego JMP wojewody smoleńskiego, a za wiadomością JM kniazia Mikołaja Borowskiego podstolego żmudzkiego kapitana dorohobuskiego p. Kełpińskiemu w moc w dzierżenie podałem. Co dla lepszej wiary i pewności dałem ten list mój wymiaru i ograniczenia p. kełpińskiemu z podpisem reki mej własnej i z moja pieczęcią. pisan w Smoleńsku d. dziewiątego lipca roku tysiąc sześćset trzydziestego.
