Hrehory Bielkiewicz otrzymuje wymiar pustoszy Dziurkino nad rzeką Sustromiec we włości iwankowskiej. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 175 wg pierwotnej numeracji [skan 172]
Trudno dokładnie określić na mapie miejsce, gdzie znajdowała się pustosz Dziurkino, gdyż nazwa ta nie zachowała się na mapach Szuberta z XIX wieku; w miejscu gdzie powinno się znajdować Dziurkino, znajdujemy uszkodzony napis: „Долголядиш…” (Долголядище?). Uszkodzona jest również nazwa ruczaju Piesiak: „Пес…”. Nie jest też do końca zrozumiały przebieg granicy. Na drugiej mapce przedstawiam swoją propozycję.
=======================================================================
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym pisaniem mojem, iż za uniwersałem JKM i za listem podawczem JMP rewizora JKM podsędka smoleńskiego wymierzyłem gruntu do paszni i osady zgodnego panu Hrehoremu Bielkiewiczowi na koni trzy włók dwanaście na pustoszy Dziurkinie w województwie smoleńskim we włości iwankowskiej, nad rzeką Sustromcem i Suchodołem leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się ma. Pierwsza ściana granice od rzeki Sustromca i od ujścia ruczaja Piesiaka. A ruczajem Piesiakiem w górę [s. 176:] w rów, który dzieli grunt Hlistowa. Rowem w ścianę przesieczoną do drogi, która idzie z Sihitowa na Diurkino, przy której kopiec. Od tego kopca i drogi w starą miedzę, [sic!] który dzieli grunt iwaszkowski. Tąż starą miedzą przez ruczaj Piesiak w wielki rów. Z rowu w miedzę starą do gościńca dorobuskiego, który idzie do Smoleńska, przy którym kopiec. Tąż miedzą starą do kopca narożnego, który dzieli grunt Małachowa. Od tego kopca starą granicą po bok siedliska Małachowa. Idąc tąż ścianą starą przez błoto, zajmując Łosią Janę [Jamę?], w błoto wielkie. Prostem trybem w rzekę Sustromiec. A Sustromcem w górę śrzodkiem do ujścia Piesiaka. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tem ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi etc. etc. Które to włók dwanaście wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy podałem w moc dzierżenie p. Bielkiewiczu. Co dla lepszej wiary i pewności dałem ten list mój z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku dnia dziesiątego july roku tysiąc sześćset dwudziestego ósmego.
