Dokument ten opisuje przebieg granicy ujezdu bielskiego z moskiewskimi ujezdami: toropieckim, rżewskim, zubcowskim i wiazemskim. Opublikował go Dogiel w starym wydawnictwie Limitates Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae.
Chociaż wydany drukiem, dokument ten jest mało przejrzysty, wydrukowany niemal jednym ciągiem, dlatego też zmuszony byłem podzielić go na akapity, dodać współczesną pisownię. Czcionką pogrubioną oznaczyłem zlokalizowane na mapach miejscowości, wszelkiego typu cieki rzeczne, mchy, jeziora itp.
Charakterystyczne, że dokument szczegółowo opisuje miejscowości po moskiewskiej stronie granicy, z rzadka tylko podając miejscowości należące do Rzeczypospolitej. Wydaje się, że dokument ten jest spolszczeniem moskiewskiego oryginału, wydanego zapewne komisarzom Rzeczypospolitej. Dokument ten przejawia typowy schematyzm; każdy opisany odcinek granicy zakończony jest rytualną formułką opisującą, która część gruntu należy do cara, a która do króla.
Z opisu granicy korzystał Władysław Godziszewski i, jak się zdaje, wiernie oddał przebieg granicy na tym odcinku. Trzeba jednak pamiętać, że dokument nie odzwierciedla wiernie rzeczywistości, a jedynie opisuje i daje świadectwo pracy mierniczej wykonanej przez sędziów granicznych. Dla ówczesnych najważniejszy był przebieg granicy w terenie, a nie na mapie, która zresztą bywała niedokładna. Stąd też kładziono szczególny nacisk na podawanie punktów orientacyjnych, oznakowanych drzew, kopców granicznych, jam, rzek, miejscowości, wreszcie – co najważniejsze – konkretnych majątków i ich właścicieli.
Szczegółowe mapy będę publikował w kolejnych wpisach.
==========================================
AUGUST Trzeci z Bożej Łaski Król Polski, Wielki Książę Litewski, Ruski, Pruski, Żmujdzki, Mazowiecki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflantski, Smoleński, Siewierski i Czerniechowski, a Dziedziczny Książę Saski, i Elektor.
Oznajmujemy tym listem ekstraktem naszym, komu to wiedzieć należy, iż w księgach metryki kancelarii naszej WKsL znajduje się komisja rozgraniczenia z Moskwą Wieliża i Białej za Najjaśniejszego Predecessora Naszego Króla JMci Polskiego i Wielkiego Książęcia Litewskiego WŁADYSŁAWA Czwartego, w roku tysiącznym sześćsetnym trzydziestym piątym, dnia wtórego miesiąca nowembra, przez komisarzów sporządzona, i suplikowano Nam jest przez panów rad i urzędników, przy boku naszym rezydujących, abyśmy tę komisją z tychże ksiąg metryki kancelarii naszej WKsL per Extractum authentice wydać pozwolili, która słowo do słowa z polskiego wypisując tak się w sobie ma.
Z Bożego Miłosierdzia Wielkiego Hospodara Cara i Wielkiego Kniazia Michajła Fiedorowicza wszystkiej Rosji samodzierżyca, władymirskiego, cara astrachańskiego, cara sybirskiego, hospodara pskowskiego i wielkiego kniazia twerskiego, juhorskiego, permskiego, wiatckiego, bołhorskiego i innych hospodara, i wielkiego kniazia Nowohoroda, niżowskiej zemli, rezańskiego, rosławskiego, udorskiego, obdarskiego, kondyńskiego i wszystkiej Sywernej strony Powelitela i Hospodara, i werskiej ziemi, kartoliskich i hruzyńskich carów, i kabardyńskiej ziemi, czerkaskich i horskich kniaziej, i innych wielu hospodarstw hospodara i obładetela jego carskiego wieliczeństwa miedzowi sędziowie:
Ja, z carskiego wieliczeństwa stolnik i namiestnik raskoj, kniaź Piotr Fiedorowicz Wołkoński, ja carskiego wieliczeństwa diak Makifor Tałyzyn, z rozkazania wielkiego hospodara naszego cara i wielkiego kniazia MICHAJŁA FIEDROWICZA wszystkiej Rusi samodzierżca, i wielu hospodarstw osudara i obładetela, a po umowie wielkiego rosyjskiego hospodarstwa, wielkich posłów carskiego wieliczeństwa bojar, bojarzyna i namiestnika pskowskiego FIEDORA IWANOWICZA, Szeremeta, bojarzyna i namiestnika szudalkoho kniazia Oleksieja Michajłowicza Lwowa, z towarzyszy wielkiego hospodara Władysława Czwartego z Bożej Łaski Króla Polskiego i Wielkiego Książęcia Litewskiego, ruskiego, pruskiego, żmujdzkiego, mazowieckiego, kijowskiego, wołyńskiego, podolskiego, smoleńskiego, podlaskiego, czerniechowskiego, połockiego, witebskiego, mścisławskiego, inflantskiego, ostońskiego i innych a szwedzkiego, godzkiego, wandalskiego dziedzicznego króla książęcia finlańskiego i innych Jego Królewskiego Wieliczeństwa Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego panów rad i wielkich posłów kniazia Jakuba Zadzika biskupa chełmińskiego i pomezańskiego z towarzyszy i posłaniki carskiego wieliczeństwa bojar i panów rad Korony Polskiej i Wielkiego Księstwa Litewskiego, zjeżdżaliśmy między Teropcem i teropieckim ujezdem z Wieliżem i z wieliską włością i między Białą i teropieckim ujezdem, na zjezdnym miejscu teropieckim ujeździe, niżej uścia rzeczki Markomli pięć wierst, u rzeki Dźwiny nazwanym Podrowice królewskiego wieliczeństwa, z miedzowemi sędziami, z Krzysztofem Eydziatowiczem pisarzem grodzkim moleńskim, z Pawłem Fiedorowiczem Boreyszą dworzaninem królewskim, podstarościm bielskim, z Janem Żabą dworzaninem królewskim podstolicem witebskim, roku od stworzenia świata siedmtysięcy sto czterdziestego trzeciego, oktobra dwudziestego czwartego dnia, a według rzymskiego kalendarza tysiąc sześćset trzydziestego czwartego roku miesiąca novembra trzeciego dnia.
A zjechawszy się na to zjezdne miejsce My Sędziowie z obu stron wykonaliśmy przysięgę całując krzyż, wypytywaliśmy się od starych ludzi za przysięgą ich przez całowanie krzyża uczynioną o prawdziwych granicach i czyniliśmy tej jesieni granice teropieckiego ujezdu z Wieliżem i z wieliską włością z bielskim ujezdem uczyniliśmy i granice ziemi carskiego wieliczeństwa, między teropieckim ujezdem i Wieliżem, i włością wieliską, i z bielskim ujezdem królewskiego wieliczeństwa, z ziemią z wieliskiem ujezdem, i z wieliską włością, i z bielskim ujezdem,
Po teropieckiej stronie teropieckiego ujezdu, z dołu rzeki Dźwiny, od ujścia rzeczki Dźwincy, od łuckoho ujezdu, w górę Dźwiną rzeką, po lewą stronę do rzeczki Oleśnicy, i do rzeczki Chotenicy, i do rzeczki Zyzcy, i do uścia Toropy rzeki i przejechawszy Toropę rzekę, w górę Dźwiną rzeką do rzeczki Borowny, i do rzeczki Seredokirny, i do ruczaju Łominohi, i do rzeczki Chotuniki, i do pustoszy Michalewy, do pustoszy Łukowa siedliszcza, a pod pustoszą Łukim siedliszczem jezioro Łukoje, i wskroś precz to jezioro Łukoje przeszła Dźwina rzeka, i tego jeziora połowa należy do carskiego wieliczeństwa, a druga połowa jest w stronie Jego Królewskiej Mści polskiego wieliczeństwa.
I w wierzch Dźwiną rzeką do uścia rzeczki Krotyszy, i do Nesterowa Jaziszcza, i pustoszy Kozina, i do rzeczki Wiaziemki, i do rzeczki Perezunicy, i do uścia rzeczki Markomli. A od uścia rzeczki Markomli w górę Dźwiną rzeką po rzeczkę Dobryszycę toropieckiego ujezdu, która wpadła w Dźwinę rzekę, przeciw rzeczki Barłowki bielskiego ujezdu, i od ujścia rzeczki Dźwincy, od łuckiego ujezdu, w górę Dźwiną rzeką do rzeczki Dobryszycy, po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropieckiego ujezdu, wsi, chaty, i pustosze, rzeki jeziora, i lasy i wszelakie wstępy; a królewskiego wieliczeństwa, ziemi między Wieliżem i wieliską włością z Toropcem.
I z toropeckim ujezdem uczynili granice po wieliskiej stronie Dźwiny rzeki wieliskiego ujezdu, od derewni Kamienki co na przeciw uścia rzeki Dźwiny łuckiego ujezdu, po prawej stronie w górze rzeką Dźwiną derewni Bełołuskiej do wsi Ohryszkowa, i do pohostu Ostrowna z jeziorem Ostrownem i do derewni Bojewy, a pod derewnią Bojewą Łukoje jezioro, i wskroś tego Łukoje jeziora, przeszła Dźwina rzeka, i tego jeziora połowa w carskiego wieliczeństwa, a połowa w stronie królewskiego wieliczeństwa, i do derewni Sołowy bielskiego ujezdu, i do derewni Szłykowy i innych derewni bielskiego ujezdu po rzeczkę Barłewkę, po prawej stronie po za rzece Dźwinie, wszystko królewskiego wieliczeństwa ziemia, lasy i jeziora, i wszelakie wstępy, a wieś Ohryszkowo, i ostrowieński pohost z derewniami i z pustoszami za Dźwiną rzeką na wieliskiej stronie królewskiego wieliczeństwa, starożylcowie wieliskiej włości chrześcijanie Petruszka, Łukianow, i Hryszko Iwanow odwiedli Sobrazem, ku Wieliżu, i ku wieliskiej włości, po ziemnemu obyczaju całowawszy krzyż, a Dźwina rzeka, od ujścia rzeki Dźwinicy od Łuckiego ujezdu, i od derewni Kamienki wieliskiego ujezdu w górę tąż Dźwiną rzeką należy po połowie do carskiego wieliczeństwa, i do królewskiego wieliczeństwa po rzeczkę Dobryszycę teropeckiego ujezdu, i po rzekę Barłowkę bielskiego ujezdu, a carskiego wieliczeństwa ziemia teropeckiego ujezdu na bielskiej stronie, kozaryńskie włości, Iwanowo, Pomieście, Karomolina, Pustosz, Judyno, a do niej siedm pustoszy, pustosz Zemcowa, pustosz Terentewo, pustosz Nikonowo, pustosz Szczałhonowo, pustosz Rykino, pustosz Szyrkowo, Wieliczkowo. Takoż pustosz Jaczatino, i ta pustosz Jodinoj, z pustoszami jest królewskiego wieliczeństwa, w stronie w bielskim ujeździe, a przeci tej pustoszy Jodynoj z pustoszami wotnejnemi jest carskiego wieliczeństwa w stronie w eropieckim ujeździe. Królewskiego zaś wieliczeństwa ziemia bielskiego ujezdu na teropeckiej stronie u Dźwiny rzeki niżej rzeczki Wiazemki pustosze, pustosz Kazinoj, Osinowica, takoż ku niej siedm pustoszy, pustosz Jefimiewskaja, pustosz Stepanowa, pustosz Połubino, pustosz Kupreszowo, pustosz Ulianowo, pustosz Fiedoszczowo, pustosz Łukianowo.
[Przerwa w obradach komisji z powodu pory roku i niezgody]
A więcej tego my carskiego wieliczeństwa i królewskiego wieliczeństwa oboje sędziowie, po nakazaniu miedzowego dzieła teropeckiego, i rżewskiego, i zubcowskiego, i wiazemskiego ujezdu, z bielskim ujezdem tej jesieni dokończyć nie mogliśmy, w czym między nami względem tego ziemnego działu wiele było sporu, i nastąpiło zimno, i miedz czynić nie można było, a zaczym odłożyliśmy te miedzowe dzieło.
[Odroczenie prac komisji do 11.08.1635 r.]
podług innych rady uczyniliśmy między sobą zapisy, że się mamy zjechać my carskiego wieliczeństwa sędziowie, z sędziami królewskiego wieliczeństwa, i że to miedzowe dzieło w roku następującym siedm tysięcy sto czterdziestym trzecim, miesiąca augusta pierwszego dnia według ruskiego kalendarza, a według rzymskiego kalendarza, roku tysiąc sześćset trzydziestego piątego, miesiąca augusta jedynastego dnia, w teropeckim ujeździe u rzeki Dźwiny, i u rzeczki Dobroszycy teropeckiego ujezdu, przeciw rzeczki Barłowki bielskiego ujezdu dokończyć mamy, prowadząc miedze tych ujezdów, które nam miedzować kazano, i po poselskiej umowie poczynić miedze prawdziwe, bez wszelkiej chytrości, i omamienia.
[Kontynuacja prac komisji od 3.09.1635 r.]
My tedy carskiego wieliczeństwa miedzowi sędziowie, ja stolnik i namiestnik ryskoj kniaź Piotr Fiedorowicz Wołkoński, ja dworzanin Ofanofej Hryhorewicz Zelabuskiej, ja diak Mikifor Tałyzyn, po naszej zapisowej ostrożności dla miedzowego działu teropeckiego ujezdu ku rzece Dźwinie, i ku rzece Dobryszycy naprzeciw rzeczki Barłowki bielskiego ujezdu przyszliśmy, także królewskiego wieliczeństwa miedzowi sędziowie Krzysztof Eydziatowicz pisarz grodzki smoleński, Paweł Fiedorowicz Boreysza dworzanin JKM podstarości bielski, według naszych opisów ku rzece Dźwinie i ku rzece Barłowce bielskiego ujezdu przyszliśmy. A z niemi królewskiego wieliczeństwa pierwszemi miedzowemi sędziami, za królewskim rozkazaniem przysłani są inni, za miedzowych sędziów: pierwszy Jan Żaba, i drugi sędzia Jan Sawostanowicz Milewski, sekretarz i dworzanin JKM. My tedy carskiego wieliczeństwa miedzowi sędziowie stolnik i namiestnik raskoj, kniaź Piotr Fiedorowicz Wołkoński, dworzanin Ofonasej Hryhorewicz Zelabuskoj, dziak Mikifor Tałyzyn z miedzowemi sędziami królewskiego wieliczeńswa, z Krzysztofem Eydziatowiczem pisarzem grodzkim smoleńskim, z Janem Sawostanowiczem Milewskim sekretarzem i dworzaninem JKM, i podstarościm bielskim u rzeki Dźwiny i u rzeki Dobroszycy teropeckiego ujezdu, na przeciw rzeki Barłowki bielskiego ujezdu zjechaliśmy się i o miedzowym dziele namawialiśmy się i królewskiego wieliczeństwa nowy sędzia Jan Sawostanowicz Milewski, sekretarz i dworzanin JKM, przy zapisach krzyż całował, roku od stworzenia świata siedm tysięcy sto czterdziestego trzeciego miesiąca augusta dwudziestego czwartego dnia, a według kalendarza rzymskiego roku tysiąc sześćset trzydziestego piątego, miesiąca septembra trzeciego dnia.
A zatym my carskiego wieliczeństwa miedzowi sędziowie, z miedzowemi sędziami królewskiego wieliczeństwa teropeckiego, i rżewskiego, i zubcowskiego, i wiaziemskiego ujezdów z bielskim ujezdem rozgraniczenie czyniliśmy i postanowiliśmy rozgraniczenie ziem teropeckiego i rżewskiego, i zubcowskiego, i wiaziemskiego ujezdów królewskiego [?] wieliczeństwa z ziemią bielskiego ujezdu, od pierwszego rozgraniczenia, od rzeki Dźwiny, od rzeczki Dobreszycy teropeckiego ujezdu, i od rzeczki Barłowki bielskiego ujezdu w górę Dźwiną rzeką, do brodu do kamienia z wierstę. Po lewej stronie Dźwiną rzeka do brodu do kamienia z wierstę. Po lewej stronie rzeki Dźwiny ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustosze Owsiewskoj kniazia Owerkeja Szehowskoho, a po prawej stronie poza Dźwinie rzece ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu po bród Kamień, po połowie w ziemi carskiego wieliczeństwa ku teropeckiego ujezdu, i po połowie królewskiego wieliczeństwa ku bielskiemu ujezdu.
A w brodzie u Kamienia u Dźwiny rzeki na bielskiej stronie, na większej bielskiej drodze sosna, a na niej dwa hranie nowe, i wykopana jama, a w niej więgle i kamienie, i kopiec wysypany. A od tej sosny co z znakami, od jamy, od Dźwiny rzeki do jeziorka Karasinca po lewej stronie, granica, ziemia i rzeka Dźwina z obą brzegami carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, derewni Babenkowej teopczanina Semiona Skworcowa; a po prawej stronie rubież, i bielski ujezd, do jeziora Karasińca na wiorstę borem bielskiego ujezdu jest królewskiego wieliczeństwa budynki derewni Barłowy, nie dojeżdżając jeziorka Karasińca. Przejechawszy większą bielską drogę na sośnie hrań, a jeziorka Karasińca połowa do carskiego wieliczeństwa ku toropeckemu ujezdu, a druga połowa królewskiego wieliczeństwa ku bielskiemu ujezdu.
Przeszedłszy jeziorko Karasiniec, w borze na krzywej sośnie hrań naprzeciw sosny, w borze na hrywinie wykopana jama, a w niej węgle. W lewej stronie ziemia i rzeka Dźwina carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu Siemionowa Pomestia Swarcowa. A po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu derewni Barłowy.
A od krzywej sosny, z hraniem, i od jamy w borze hrywinie, na sośnie hrań, i u sosny jama, a w niej węgle i kopiec wysypany. Po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, a po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od tej sosny z hraniem, i od jamy skończył się bór. W czarnym lesie na sośnie hrań, a od tej sosny z hraniem czarnym lasem do drogi prosołecznej, którą jeżdżą do derewni Berłowej, w bielski ujezd, i z teropeckiego ujezdu, i z derewni Berłowej, na drodze sosna, na niej hrań, pod nią jama stara, a ta jama odnawiana, i w niej węgle. Od tej zaś sosny i od jamy jadąc tąż barowską drogą niedaleko w czarnym lesie w prawo przy drodze Olsza, a na niej hrań. Po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu derewni Barłowy. A na prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustosze Łuszkowy.
A od olszy z hraniem, i od Barłowskiej drogi czarnym lasem prosto przez czarne błoto na Łuszkowską drogę, a na jedlinie hrań, a naprzeciw jedliny przy łuszkowskiej drodze jama, a w niej kamienie, i kopiec usypany. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustosz Tyszkowo. Po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa, pustosz Łuszkowo, i pustosz Serbajkowo.
A od jedliny z hraniem, i od jamy, i od Łuszkowej drogi czarnym lasem, i błotem trzy wiersty do uścia rzeczki Chotowica; na lewej stronie ziemia, i rzeka Dźwina z obiema brzegami carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A na uściu rzeki Chotowicy na brzegu na wiązie drzewie hrań i cyrkuł, a na przeciw wiązu jama, a w niej węgle, i kopiec wysypany; a rzeczka Chotowica wyszła z mchów teropeckiego ujezdu, i wpadła w Dźwinę rzekę. Na lewej stronie ziemia i rzeka Dźwina z obiema brzegami teropeckiego ujezdu, sianożęci Siemiona Skwarcowa. Na prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa, bielskiego ujezdu, pustosze Łuszkowej.
A od uścia rzeczki Chotowicy i od wiązu z hraniem, od jamy i od kopca tam wysypanego w górę rzeczką Chotowicą, i chotowickim błotem trzy wiorsty na ruczaju, który wyszedł z chotowickiego błota, i przy ruczaju na jedlinie hrań, i cyrkuł. Po lewej stronie rzeki Chotowicy ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, i różnych mieszkańców, a po prawej stronie, i po zaruczaju Chotowiscem ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustosze Mikuliny. A błoto chotowickie po połowie ku teropeckiemu i ku bielskiemu ujezdu.
A od tej sosny z hranią przejechawszy Chotowicki Ruczaj na sośnie hrań, a sosna stoi na drodze, a od drogi przez bór podle chotowickiego błota rzeki ku Welesie, ku uściu rzeczki Berezińcy borem, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, różnych mieszkańców, po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa, bielski ujezd. Pustosze Mikulinoj.
Nie dojechawszy rzeki Welesy, i uścia rzeczki Berezińcy w borze na sośnie hrań, i cyrkuł. Na przeciw sosny jama, i w niej węgle. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, derewnie Bernowej. Po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od sosny z hraniem, i od jamy borem do rzeczki Berezińcy, a u rzeczki Berezińcy na dębie dwie hranie, a na przeciw ich jama, a w tej jamie węgle, i kopiec wysypany, wyżej zaś tej jamy sucha sosna, a na tej sośnie hrań stara litew[s]ka. Po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, Siemiona Skworcowa. Na prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa, bielskiego ujezdu pustosze Szczyberowej.
A rzeczka Berezińca wyszła z jeziora Berezińca, teropeckiego ujezdu, i wpadła w rzekę Welesę. A od dębu, i od jamy, i od sosny przeszedłszy rzekę Berezińcę na uściu Berezińcy rzeki, u rzeki Walesy dwa dęby, a na nich hranie i cyrkuły. A od dębów w uście rzeczki Berezińcy w rzekę Welesę. Od ujścia zaś rzeczki Berezińcy w wierzch rzeki Welesy po lewej stronie Welesy rzeki ziemia i lasy, łąki, i wszelakie wstępy carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, różnych pomieszczyków, a po prawej stronie poza Wielisą rzeką ziemie, i lasy i sianożęci, i wszelakie wstępy królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustosze Szczyberowej.
A od uścia rzeczki Berezińcy w górę rzeką Welesą siedm wierst do pustoszy Kołotowa teropeckiego ujezdu, i do uścia ruczaju Szemetowa, i rzeki Wielesy. Od uścia rzeczki Berezińcy w górę, do pustoszy Kołotowa teropeckiego ujezdu, i do ruczaju Szemetowa na siedm wierst po połowie carskiego wieliczeństwa ku teropeckiego ujezdu różnych pomeszczyków, a po połowie królewskiego wieliczeństwa ku bielskiemu ujezdu.
A na uściu ruczaju Szemetowa u rzeki Welesy wiąz, a na nim hrań, i cyrkuł. U tegoż wiązu jama, a w niej węgle. Od wiązu z hranią, i od jamy w górę ruczajem szemetowskim. Ten zaś wiąz z hranią i jama na prawej stronie ruczaju Szemetowa jest na bielskiej ziemi. A od rzeki Welesy, i od uścia Szemetowa ruczaju, i od wiązu z hranią, i od jamy, w górę ruczajem szemetowskim, miedze pustoszy Kołotowa teropeckiego ujezdu, i miedze bielskiego ujezdu czarnego lasu, na prawo miedzą, a na miedzy jedlina, a na niej hrań, i cyrkuł. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, i różnych pomeszczyków, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od tej jedliny z hranią, borem, drogą, którą jeżdżywali do teropeckiego ujezdu, z pustoszy Kołotowej na pustosz Szemetową bielskiego ujezdu ku czarnemu lasu; a nie dojeżdżając czarnego lasu sosna, na której sośnie hrań i cyrkuł. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, i różnych pomeszczyków. A na prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od tej sosny z hranią w czarny las tąż drogą, i na drodze jedlina, a na niej hrań, i cyrkuł. A od tej jedliny tąż drogą ku Szemetowskiemu Mchy, a przy końcu Szemetowskiego Mchu na jedlinie hrań, i cyrkuł. A od tej jedliny tąż drogą przez paszenną ziemię ku ruczaju Jasienowcu, a w ruczaju Jasienowcu jedlina, na jedlinie hrań i curkuł, a potym po wszystkich znakach w lewo tych znaków, i hrani, ziemia, i lasy, i sianożęci, i wszelakie wstępy carskiego wieliczeństwa tropeckiego ujezdu różnych pomieszczyków. A na prawej stronie po tym po tych znakach, i hraniach ziemie, lasy, i wszelakie wstępy królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od tej jedliny z znakami przez Jasienowiec ruczaj czarnym lasen na starą miedzową jamę, a w tej starej jamie węgle, a ta jama odnowiona, i nasypana węglami, a w tej jamie dąb, na dębie hrań i cyrkuł. Od tej jamy, i od dęby z hraniem przez paszennę ziemię, pustosze Kokorewa teropeckiego ujezdu, i poczynka Szemetowa bielskiego ujezdu. Na miedzy sosna, na niej hrań, i cyrkuł. A od sosny z hraniem, czarnym lasem ku drodze co jeżdżą z derewni Chotyni teropeckiego ujezdu na pustosz Szemetową bielskiego ujezdu, sosna, a na sośnie hrań i cyrkuł, przy drodze jama, a w niej kamienie. A po tych uroczyszczach, i hraniach, na lewej sronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, derewnia Chotina Iwana, Czachokowa, a po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, poczynka Szemetowa.
A od sosny z hranią i od jamy czarnym lasem między pustoszami Bezmennowa teropeckiego ujezdu, Hryhoria Kuszelowa, i między poczynką Szemetową bielskiego ujezdu ku dębowi, a na dębie rań i cyrkuł. A pod tego dębu z hraniem czarnymże lasem przeszedłszy pustosz borku Bezmenową teropeckiego ujezdu, i pustosz Bedryną bielskiego ujezdu, jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. A od tej jedliny z hranią czarnymże lasem między pustoszą borku teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Stepanowa poczynka bielskiego ujezdu osina, a na niej hrań, i cyrkuł. Po lewej stronie tych wszystkich uroczyszcz i hrań ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustosz Bezmenowa Hryhora Kuszelewa, a po prawej stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
A od tego jasionu z hraniem, czarnymże lasem ku drodze, która jeżdżą z pustoszy borku teropeckiego ujezdu, na pustosz Stepanow poczynek bielskiego ujezdu. Tam na drodze jama, a w jamie kamienie: a od jamy przez drogę czarnymże lasem, a w czarnym lesie jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hraniem czarnymże lasem między pustosze Borku teropeckiego ujezdu, i między pustosze Czerncowoj bielskiego ujezdu: w czarnym lesie dąb, a na dębie hrań, i cyrkuł. Od tego dębu z hraniem tymże czarnym lasem do ruczaju, który wyszedł z czarnego lasu, i z błota, a w tym ruczaju osian, a na osinie hrań, i cyrkuł. Od osiny z hranią ruczajem w dół do wiłowatej sosny, na której hrań, i cyrkuł; ta zaś sosna stoi na ziemi carskiego wieliczeństwa, teropeckiego ujezdu, na lewej stronie ruczaju.
A od ruczaju i wiłowatej sosny z hranią, tymże czarnym lasem, hradą między tąż pustoszą borku teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Staryni bielskiego ujezdu sosna, a na niej hrań, i cyrkuł. Od tej sosny z hranią tymże czarnym lasem, hradą, do Spirydowskiego Mchu między tąż pustoszą Borku teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Spirydową bielskiego ujezdu ku wiłowatej sośnie, a na sośnie hrań, i cyrkuł, blisko której jama, a w tej jamie węgle. Po tych wszystkich uroczyszczach i hraniach, na lewej stronie ziemia, lasy, i wszelkie wstępy carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Borku Hryhora Kuszelewa, a na prawej stronie ziemia, lasy i wszelkie wstępy królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustoszy Staryny, i pustoszy Spirydowskiej.
Od wiłowatej sosny z hranią i od jamy, Spirydowskim Mchem w dół, na którym Mchu sosna, a na niej hrań, i cyrku; a od tej sosny z hranią, tymże Spirydowskim Mchem w dół między pustosze Borku teropeckiego ujezdu, i między pustoszy Jaseno bielskiego ujezdu, gdzie sosna, a na niej hrań, i cyrkuł. Od tej sosny z hranią w lewo około tejże pustoszy Borku do hrady, na której sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Pod tąż sosną jama, w której węgle, a od tej sosny z hranią, i od jamy tąż hradą podle Czystowo Mchu, do rozwiłowatej sosny, na której hrań i cyrkuł. Od rozwiłowatej sosny z hranią, podle tegoż Czystowo Mchu do osiny, na której hrań i cyrkuł. Po wszystkich tych uroczyszczach i hraniach, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pomiestie Hryhora Kuszelewa, a w prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Żelezowej.
Od tej sosny z hranią i od Czystowo Mchu w bór przez ruczaj, a w borze jama, a w jamie węgle, i na niej wysypany kopiec. Naprzeciw jamy jedlina, na której hrań i cyrkuł, a od tej jamy z kopcem, i od jedliny z hranią podle ruczaju, ruczajem w dół w borze sosna, na której hrań i cyrkuł. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Borku Hryhora Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustoszy Żelezowej.
Od tej sosny z hranią do drogi, którą jadą na pustosz Borek, przy drodze na sośnie hrań, i cyrkuł. O tej sosny z hranią, i od drogi podle tegoż ruczaju w dół w borze na opalonej sośnie hrań i cyrku, a od opalonej sosny z hranią poszedł ruczaj w bór, w którym sosna wiłowata, a na niej hrań i cyrkuł. Naprzeciw wiłowatej sosny z hranią jama, a na niej kopiec wysypany; po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa, teropeckiego ujezdu, pustoszy Borku Hryhora Kuszelewa, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Żelezowej.
Od wiłowatej sosny z hranią, i od jamy w borze, na sośnie hrań, i cyrkuł, a od tej sosny z hranią w tymże borze do sosny, a na niej hrań i cyrkuł, od tej sosny z hranią do inszej sosny, na której hrań i cyrkuł, naprzeciw tej sosny jama, w niej węgle, i głowa kobyla, a na niej kopiec wysypany. Od tej sosny z hranią, i od jamy z węglami, w tymże borze na sośnie hrań, i cyrkuł. A przejechawszy drogą którą jadą z derewni Symonichy teropeckiego ujezdu, do derewni Jamiszcze tegoż ujezdu przez pustosz Żelezowo bielskiego ujezdu. Po tych uroczyszczach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwo teropeckiego ujezdu, pomestie Hryhora Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustoszy Żelezowej.
Od tej sosny z hranią tymże borem do ruczaju Koczenka, na którego brzegu sosna, a na niej hrań i cyrkuł, a pod sosną jama, a w niej węgle i kopiec usypany. Od tej sosny z hranią i od jamy ruczajem Koczenkiem w niż do Dźwiny rzeki. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropieckiego ujezdu pustoszy Borku Hryhora Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Żelezowej.
U Dźwiny rzeki na uściu ruczaju Koczenka, na wale na dwu sosnach hrań i cyrkuł, pod sosnami jama z węglami, a na niej kopiec wysypany. Od dwóch sosen z hraniami, i od jamy w prawo w wierzch Dźwiną rzeką. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropieckiego ujezdu pustoszy Borku Hryhora Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Żelezowej.
Niżej ruczaju Koczenka Dźwiną rzeką w niż do brodu Kamienia; po obu stronach Dźwiny rzeki ziemia, lasy, sianożęcie, i wszelkie wstępy carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, a od uścia ruczaju Koczenka Dźwiną rzeką w wierzch do pustoszy Żelezowej, i Szyszymorowej bielskiego ujezdu; a od teropeckiego ujezdu do Oleksejewej ziemi Naszczokina derewni Jamiszcza. N
Na granicy brzoza, na której hrań i cyrkuł, pod brzozą jama z węglami, a na niej kopiec wysypany. Podle jamy litewski znak: około trzech dębów powbijane koły, chrostem oplecione, i ziemią nasypane, a około nich brozda wykopana, a po litewsku kopiec. A które poznie i sianne pokosy ponad Dźwiną rzeką były teropeckiego ujezdu między pustoszą Żelezowy, i między pustoszą Szyszymorowej bielskiego ujezdu Hryhora Kuszelewa, poznia Platowicha, i poznia Jałowik Jakuba Maślenika, poznia Płatowik Kuźmy Maslenika, poznia Owczynka Iwana Czohłokowa, poznia Małe Łohi; te poznie i sianne pokosy w ziemi bielskiego ujezdu są królewskiego wieliczeństwa, a carskiego wieliczeństwa poznie w ziemi teropeckiego ujezdu.
Poznie zaś i sianne pokosy, które są nad Dźwiną rzeką na teropeckiej stronie różnych bielskich pustoszy Babirewskiej Włości, poznia Lewaszycha, poznia Botok, poznia Popycha, poznia Platowik, poznia Niwiszcze, poznia Szewerdycha, poznia Stupina, i inne poznie, które są za Dźwiną rzeką na teropeckiej stronie od uścia ruczaja Koczenka do Oleksiejowej ziemi Naszczokina, derewni Jamiszcza do brzozy z hranią, i do jamy, i do litewskiego kopca, są po połowie carskiego wieliczeństwa, ku stronie teropeckiego ujezdu, i królewskiego wieliczeństwa ku stronie bielskiego ujezdu.
A od brzozy, i od jamy, i od kopca w wierzch Dźwiną rzeką, po obu stronach Dźwiny rzeki teropecki ujezd. A od Dźwiny rzeki, i od brzozy z hranią, i od jamy, i od kopca na prawo w górę podle wału, na wale dąb, a na nim hrań i cyrkuł. Przeciw tego dęba na górze jama, a w niej węgle i kopiec wysypany: na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu Oleksiejowa, pomestia Naszczokina, derewnia Jamiszcza, a na prawą ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Szyszymorowej.
A od dęba z hranią i od jamy wałem borowym, a na węgle wału trzy sosny w jednym miejscu, a na jednej sośnie hrań i cyrkuł. A od sosny z hranią węgla z tymże wałem borowym: na wale dwie sosny w jednym miejscu, a na jednej sośnie hrań i cyrkuł. Po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa, teropecki ujezd, Oleksiejowoz pomestia Naszczokina, derewnia Jamiszcza, a po prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielski ujezd pustosz Szyszymorowa.
A od tych dwu sosen tymże borowym wałem: na wale sosna, na sośnie hrań, i cyrkuł. A od tej sosny z hranią tymże borowym wałem na węgle wału sosna, na niej hrań i cyrkuł. A od tej sosny z hranią tymże wałem przejechawszy drogę, którą jeżdżą do derewni Klin, teropeckiego ujezdu Hryhora Kuszelewa: na mogiłach sosna, a na sośnie hrań i cyrkuł. A od sosny z hranią przez kładbiszcze, Mohilice, zszedł wał podle jasieńskiej drogi: na lewej stronie sosna, a na niej hrań i cyrkuł, naprzeciw sosny jama, a w niej węgle i kopiec wysypany. Po tym znaku na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa. Teropecki ujezd Oleksieja Naszczokina derewnia Jamiszcza, a na prawej stronie od tego znaku ziemia królewskiego wieliczeństwa, bielski ujezd, pustosz Szyszymorowa.
A od sosny z hraniem i od jamy, jasieńską drogą ku błotu medunickiemu, i ku Mortiszczu w czarny las: na prawej stronie na sośnie hrań, i cyrkuł, a sosna na bielskiej stronie. A od sosny z hranią tąż jasieńską drogą w lewo, podle Błota Mieduniskiego, jama, w niej węgle. Naprzeciw jamy na brzozie hrań i cyrkuł, a u jamy kopiec wysypany: na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa: błoto Medunik, i czarny las, ujezd teropecki, Olekseja Naszczokina derewnia Jamiszcza; a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa ujezd bielski pustoszę Jaseni.
A od jamy i od brzozy z hraniem, i od starego Horodyszcza, i od jasieńskiej drogi na miedunickie błoto, a na nim olcha, na której hrań i cyrkuł. Od olchi z hraniem, na osinie hrań i cyrkuł. A od osiny z hraniem, tymże Miedunickim Błotem, starym Horodyszczem ku osinie, na osinie hrań, a ta hrań między pustoszą Jasenim bielskiego ujezdu, i między Oleksiejowem pomieszkaniem Naszczokina, derewni Jamiszcza teropeckiego ujezdu. A od tej Osiny z hraniem wyszedłszy z Miednickiego Błota między pasznią jedlina, na jedlinie hrań i cyrkuł: na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu derewni Jamiszcza Oleksieja Naszczokina, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustoszy Jasenia.
A od jodły z hraniem, starym Horodyszczem, miedzą, ziemią paszną prosto ku jasieńskiej, śrzedniej, zapolnej drodze na starą złamaną sosnę, a u sosny jama, a w niej kamienie. Od sosny złamanej i od jamy paszennemi ziemiami na suche dąbki, ku drugiej zapolnej jasieńskiej drodze: przeszedłszy drogę wykopana jama, a w niej kamienie, potym Uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, Oleksjeja Naszczokina pustoszy Pawłowej, po prawej zaś stronie ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, pustoszy Jasieńskiej.
Lecz od zapalonej drogi, i od jamy, pasznym gruntami w róg na czarny las, a na rogu w czarnym lesie na jedlinie hrań i cyrkuł; od tej zaś jedlinyu z hranią czarnym także lasem ku jedlinie, na której hrań i cyrkuł: A od tej jedliny z hranią czarnym znowu lasem ku sośnie, na której hrań i cyrkuł; a od sosny z hranią czarnym takoże lasem ku jedlinie z hranią i cyrkułem. Potym Uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Manwytowej Oleksieja Naszczokina, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Jasieńskiej.
Od jodły zaś z hranią czarnym lasem aż do jodły takoż z hranią i cyrkułem, a od tej jodły z hranią i cyrkułem czarnym lasem do Łukaszowego Ruczaju, gdzie przełaz, i rozdwojona olcha z hranią i cyrkułem: a od Łukaszowego ruczaju i od olchy pomienionej czarnym błotem ku osinie, na której hrań i cyrkuł. Potym Uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu derewni Hołowaczowej Opanasa Korniłowa; a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy nazwanej Koziny.
A od osiny z hranią czarnym błotem na Łukaszowski Ruczaj, kędy Mościszcze, a z Mościszcza na przełaz, poprzeczną drogą, między pustoszą nazwaną Muchinoj bielskiego ujezdu, i między pustoszą Pohołki teropeckiego ujezdu Hrehorego Kuszelewa, gdzie jama, a w niej węgle, przeciw tej jamy, na jedlinie hrań i cyrkuł; od poprzecznej zaś drogi, i od jamy, i od jedliny z hranią, czarnym lasem i Łukaszowskim Ruczajem, ku rzeczce nazwanej Kropiwna, przy której rzeczce olcha z hranią i cyrkułem; od tej zaś rzeczki Kropiwny, i od olchy z hranią, w górze rzeczki Kropiwny, do uścia pustej rzeczki, przy której pustej rzeczce, na olsie hrań z cyrkułem. Potym uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Pohołki Hrehorego Kuszelewa, na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Muchinoj.
A od uścia Pustej Rzeczki, i od olchy z hranią, w górę tejże rzeczki, na której brzegu jodła z hranią i cyrkułem; a od jodły z hranią i cyrkułem, i od brzegu pustej rzeczki, śrzodkiem pustej rzeczki i ruczaju trzcinami ku Poholskiemu Mchowi, gdzie na osinie hrań i cyrkuł, a od osiny z hranią Poholskim Mchem do poholskiej drogi, którą jeżdżą z teropeckiego ujezdu z pustoszy Pohołki Hrehorego Kuszelewa bielskiego ujezdu, na pustosz nazwaną Wereteja. Na tej zaś drodze są dwie sosny, każda z nich mająca po hrani i po cyrkule. Po tym uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Pohołki Hrehorego Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Wereteja.
Lecz od dwóch wyżej wspomnionych sosen z hraniami, i od drogi, tymże Poholskim Mchem dołem, między pustoszą Pohołki teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Ryszkową bielskiego ujezdu do sosny, na której hrań i cyrkuł, a od sosny z hranią tymże jeszcze Poholskim Mchem między derewnią Sawina teropeckiego ujezdu Woyny Naszczokina, i między pustoszą Ryszkowo bielskiego ujezdu takoż do sosny, na której hrań i cyrkuł: a od tej sosny z hranią, tymże Poholskim Mchem w dół, gdzie znowu sosna z hranią i cyrkułem, od której sosny z hranią tymże Poholskim Mchem w prawo ku ruczajowi Lipickiemu, przy którym, ruczaju sosna z hranią i cyrkułem, od tej zaś sosny z hranią poszedł dukt ze mchu w czarny las, ku ujściu ruczaju Lipickiego, który wpadł w Poholski Mech przy rozdwojonej brzozie, na który wpadł w Poholski Mech przy rozdwojonej brzozie, na której hrań i cyrkuł. Potym uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Koszkińskiej Woyny Naszczokina, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Ryszkowej.
A od rozdwojonej brzozy, i od uścia ruczaju Lipickiego, wierzchem tegoż ruczaju, między pustoszą Koszkina teropeckiego ujezdu, i między ruczajem Lipickim z prawej strony; na bielskiej ziemi jama, w której węgle, w górę zaś tej jamy tymże ruczajem postępując jest sosna, na której hrań i cyrkuł, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Zajkowej Hrehorego Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Ryszkowej.
Lecz od tej jamy i od sosny z hranią tymże Lipickim Ruczajem, w górę do paszni pustoszy Zajkowej teropeckiego ujezdu Hryhorego Kuszelewa, gdzie na jedlinie hrań i cyrkuł, od której jedliny z hranią, tymże Lipickim Ruczajem w górę, między pustoszą Zajkowo teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Husewo bielskiego ujezdu, do dębu, na którym hrań i cyrkuł, ten zaś dąb z hranią stoi na lewej stronie Lipickiego Ruczaju na teropeckiej ziemi; a od dębu z hranią i od Lipickiego Ruczaju na lewo, ku drodze, którą jeżdżą z pustoszy Zajkowej teropeckiego ujezdu, na pustosz nazwaną Husewo bielskiego ujezdu czarnym lasem ku jedlinie, na której hrań i cyrkuł. Przeciw tej jedliny z hranią niedaleko Zajkowej drogi jest jama, w której węgle. Od jedliny zaś wyżej pomienionej z hranią i od jamy, przez tęż samą zajkowską drogę czarnym lasem, między pustoszą Zajkowo teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Husewo bielskiego ujezdu, do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Potym uroczyszczem, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Zajkowej Hrehorego Kuszelewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Husewo.
Lecz od pomienionej jodły z hranią, czarnym lasem między pustoszą Osipową teropeckiego ujezdu Iwana Tarbejewa, i między pustosza Husewo biuelskiego ujezdu stoi jodła, na której hrań i cyrkuł. Od tej jodły z hranią między paszenną ziemią bielskiego ujezdu i między siennemi pokosami teropeckiego ujezdu Iwana Tarbejewa do osiny, na której hrań i cyrkuł; od tej osiny z hranią między pustoszą Osipową teropeckiego ujezdu i między pustoszą Husewo bielskiego ujezdu do drugiej osiny z hranią i cyrkułem, a od osiny z hranią między tymiż pustoszami teropeckiego ujezdu pustoszy Osipowej, i pustoszy Husewo bielskiego ujezdu, ku obszerniejszej drodze nazwanej Mozajka, gdzie jodła z hranią i cyrkułem; przeciw zaś tej jedlinie na drugiej stronie pomienionej drogi Mozajki jama, w której węgle. Potym uroczyszczem na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Osipowej Iwana Tarbejewa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Husewo.
Lecz od przerzeczonej jodły z hranią, i od Mozajki drogi, i od jamy prosto między paszennemi lasami na błoto, kędy brzoza, na której hrań i cyrkuł; a od brzozy z hranią prosto czarnym lasem ku drodze, którą jeżdżywali z teropeckiego ujezdu z pustoszy nazwanej Botynoj do pustoszy Klennik bielskiego ujezdu. Przy tej drodze trzy są osiny z jednego wychodzące korzenia, na jednej z tych osin hrań, a na drugiej cyrkuł: a od tych osin hranią i cyrkułem, czarnym lasem, między pustoszą Nekrasowo Iwanowej Góry tegoż teropeckiego ujezdu, do jodły z hranią i cyrkułem, a od jodły z hranią i cyrkułem przez mech, między pustoszą Nebrasowo Iwanowej Góry tegoż teropeckiego ujezdu, i między pustosza Klennik bielskiego ujezdu, mimo osinę z hranią i cyrkułem, od której osiny z hranią tymże czarnym lasem między też pustosze, to jest, Nebrasową Iwanowej Góry teropeckiego ujezdu, i pustosza Klennik bielskiego ujezdu, na jodłe z hranią i cyrkułem; lecz od tej jodły z hranią także czarnym lasem między też pustosze do osiny z hranią i cyrkułem; a potym uroczyszczem i pohranią na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Nebrasowej Iwanowej Góry tegoż Iwana Jazikowa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Klennik.
Lecz od przerzeczonej osiny z hranią czarnym lasem, i błotem ku jedlinie, na której takoż hrań i cyrkuł, a od jedliny z hranią czarnym lasem do pustej rzeczki, na której pustej rzeczki brzegu stoi jedlina z hranią i cyrkułem; od której jodły z hranią lewą stroną pustej rzeczki na dwoistą olchę takoż z hranią i cyrkułem; ta zaś olcha stoi na lewej stronie pustej rzeczki w teropeckim ujeździe. Potym uroczyszczem na lewo ziemia i lasy i sianne pokosy, i wszelakie wstępy carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu różnych pomeszczyków, a na prawo ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Pusta zaś rzeczka przez połowę w carskim wieliczeństwie z strony teropeckiego ujezdu, a po połowie w królewskim wieliczeństwie z strony bielskiego ujezdu.
Lecz od pomienionej rozdwojonej olchy z hranią, i od pustej rzeczki w lewo czarnym lasem Hołubcami, ku brzozie, na której hrań i cyrkuł, od której brzozy z hranią czarnym lasem takoż Hołubcami i mchem Łuczynnikiem do drogi, która idzie z teropeckiego ujezdu ku pustoszy Zaboria, na pustosz Dubrowkę bielskiego ujezdu; a przeszedłszy drogę stoi brzoza z hranią i cyrkułem. Od tej zaś drogi i brzozy z hranią trymże lasem nazwanym Hołubcami, i mchem Łuczynnikiem, do jodły z hranią i cyrkułem. Potym uroczyszczem i pohranią na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Zaboria Woyny Naszczokina: a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Dubrowka.
Lecz od przerzeczonej jodły z hranią tymże lasem Hołubcami i mecham Łuczynnikiem ku osinie, na której hrań i cyrkuł, a od osiny z hranią tymże lasem Hołubcami i mchem Łuczynnikiem ku sośnie z hranią i cyrkuyłem. A od sosny z hranią przeszedłszy mech Łuczynnik, tymże lasem Hołubcami znowu ku sośnie na której takoż hrań i cyrkuł. Lecz od tej sosny z hranią tymże lasem Hołubcami ku drodze, którą jeżdżą z pustoszy Hrydyni teropeckiego ujezdu na pustosz Lubeńki bielskiego ujezdu. Przy tej zaś drodze jodła z hranią i cyrkułem, a na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Hrydyni Matwieja Jazińkowa, na prawej zaś ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Łubienki.
Lecz od wspomnionej jodły z hrania przez drogę tymże lasem Hołubcami ku sośnie, na której hrań i cyrkuł. A od sosny z hranią tymże znowu lasem Hołubcami między pustosz Bołtowo teropeckiego ujezdu Sierhieja Korniłowa, i między pustosz Łubienki bielskiego ujezdu, do jodły, na której hrań i cyrkuł. A od tej jodły z hranią tymże czarnym lasem z Hołubcami między też pustosz Łubienki bielskiego ujezdu i między pustosz Stepanowo teropeckiego ujezdu, Sierhieja Korniłowa, do jodły z hranią i cyrkułem. Od której jodły z hranią takoż czarnym lasem Hołubcami ku drodze, którą jeżdżywali z pustoszy Bołotwej teropeckiego ujezdu w czarny las Hołubcy. U tej zaś drogi dwie są jodły z jednego wychodzące korzenia, z nich na jednej hrań, a na drugiej cyrkuł. Po tych znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Bołtowej Sierhieja Korniłowa z bracią jego, a na prawej po tychże poznakach ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Łubienki.
Lecz od pomienionych dwóch jodeł z hranią i cyrkułem przez tęż samą drogę prosto lasem Hołubcami, między tąż pustoszą Bołotowo teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Łubienką bielskiego ujezdu stoi jodła z hranią i cyrkułem. Od tej jodły z hranią tymże lasem Hołubcami znowu do jodły z hranią i cyrkułem, lecz i od tej jodłyz hranią tymże znowu lasem Hołubcami ku drodze, która jeżdżą z teropeckiego ujezdu pustoszy Stepanowej na pustosz Łubienki bielskiego ujezdu. A przy tej drodze jama kamieniami napełniona, na drugiej zaś stronie drogi jodła z hranią i cyrkułem. Lecz na lewo ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Bołtowej i pustoszy Stepanowej, a na prawo ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Łubinki.
Od przerzeczonej zaś jamy, i od jodły z hranią, od drogi tymże lasem Hołubcami, między pustoszą Stepanowo teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Łubienki bielskiego ujezdu stoi dąb, na którym hrań i cyrkuł. A od dębu z hranią tymże jeszcze lasem Hołubcami między temiż pustoszami, to jest Stepanowo teropeckiego ujezdu i Łubienko bielskiego ujezdu znajduje się jodła z hranią i cyrkułem. A od tej jodły z hranią, tymże lasem Hołubcami ku ruczajowi zwanemu Wierchowie, który wyszedł z lasu. Lecz między pustoszą Iwaszkowo teropeckiego ujezdu, i między pustoszą Dułowy bielskiego ujezdu jest osina, na której hrań i cyrkuł. Od tej osiny z hranią i od ruczaju Werchowia, tymże ruczajem w dół ku drodze, którą jeżdżą z pustoszy Iwaszkowej teropeckiego ujezdu ku pustoszy Dułowo bielskiego ujezdu. U tej zaś drogi jama, w niej kamienie. Lecz po drugiej stronie drogi jodła, ana której hrań i cyrkuł. Ta zaś tak jodła z hranią, jako i jama na prawej stronie ruczaju na bielskiej ziemi, a po tych poznakach i pohraniach na lewej ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustoszy Stepanowej i pustoszy Iwaszkowej teropczanina Sierhieja Korniłowa, a na prawej stronie po tychże poznakach i po hraniach ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Dułowej.
Zaś od jamy i od drogi, i od jodły z hranią tymże ruczajem w dół między pustosz Iwaszkowo teropeckiego ujezdu, i między pustosz Dułowo bielskiego ujezdu ku trzem olchom z jednego korzenia wychodzącym. Z nich na jednej hrań, a na drugiej cyrkuł. Od tych zaś trzech olch z hranią i cyrkułem w dół tymże ruczajem do osiny, na której takoż hrań i cyrkuł. Tak zaś te olchy, jako i osina z hraniami na prawej stronie ruczaju na bielskiej ziemi. Potym od osiny z hranią w dół tymże ruczajem ku jeziorkowi pustemu, przy którym jeziorku pustym na bielskiej ziemi dąb z hranią i cyrkułem. Lecz to jeziorko przez połowę należy do carskiego wieliczeństwa, z strony teropeckiego ujezdu, a przez połowę do królewskiego wieliczeństwa z strony bielskiego ujezdu.
Potym od dębu z hranią i od jeziorka pustego na bór, w którym borze sosna z hranią i cyrkułem. Od tej zaś sosny z hranią tymże borem takoż ku sośnie rozdwojonej, na której hrań i cyrkuł. Lecz od tej rozdwojonej sosny z hranią znowu tymże borem i czarnym lasem ku rzece Dźwinie, a stamtąd starą rubieżą ku Witowej Jamie przy rzece Dźwinie, i przy starej rubieży. I przy Witowej Jamie jest postawiony słup jodłowy z hranią i cyrkułem, wedle którego słupa Witowej Starej Jamy, wykopana jama nowa, nasypana węglami, a przy niej wysypany kopiec. na lewej stronie od Witowej Starej Jamy, i od słupa z hranią, i od nowej jamy w dół ponad Dźwiną rzeką sianne pokosy i wszelkie wstępy carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu Sierhieja Korniłowa z bracia jego, a na prawej od starej rubieży, od Witowej Jamy, od słupa z hranią, i od nowej jamy ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Lecz od starej rubieży i od Witowej Jamy, i od słupa z hranią, i od nowej jamy w dół Dźwiną rzeką, a przejechawszy tę rzeke przez Zaharską ziemię bielskiego ujezdu, ku uściu ruczaju Talca bielskiego ujezdu. Potym ku zaharskiej rubieży. Pomieniona zaś rzeka Dźwina zacząwszy od Witowej Jamy i od słupa z hranią, i od nowej jamy dołem aż do ruczaju Talca i Zaharskiej rubieży jest po połowie w carskim wieliczeństwie w ziemi teropeckiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa ziemi bielskiego ujezdu. niżej zaś zacharskiej rubieży ruczaju Talca rzeka Dźwina i wszelkie wstępy z obu stron rzeki Dźwiny są carskiego wieliczeństwa ziemi teropeckiego ujezdu.
Przy Dźwinie rzece na zacharskiej rubieży wykopana jama, w której węgle. Ta zaś jama z węglami po lewej stronie ruczaju Talca na teropeckiej ziemi. Potym od Dźwiny rzeki i od zacharskiej rubieży, i od uścia ruczaju Talca, i od jamy w górę ruczajem Talcą, do moskiewskiej drogi, która jeżdżą z Teropeczy do jeziora nazwanego Wołodmierowo. Przy tej zaś moskiewskiej drodze na lewej stronie ruczaju Talca, na teropeckiej ziemi jest jama, w której kamienie, a przy jamie słup sosnowy, na którym hrań, lecz przeciw jamy jodła z hranią i cyrkułem: gdzie po lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu pustosz Wawlidina Teropeczanina Iwana Asidowa, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu zacharskiej pustoszy.
Lecz od moskiewskiej drogi, i od jamy, i od słupa, i od jodły z hranią w górę tymże ruczajem Talcą w czarny las, kędy jodła z hranią i cyrkułem. A od tej jodły z hranią skończył się ruczaj Talce w leszczynie czarnego lasu, gdzie dąb z hranią i cyrkułem, od którego dębu z hranią tymże czarnym lasem i leszczyną znowu ku dębowi, na którym takoż hrań i cyrkuł. A od tego dębu z hranią mchem i czarnym lasem na wygon, gdzie sosna z hranią i cyrkułem. Tu na lewej stronie ziemia przy tych znakach i hraniach carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, pustoszy Rykowej teropeczanina Juria Skorobohatoho, a na prawej ziemia po tychże poznakach i hraniach królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy zacharskiej.
Od wspomnionej potym sosny z hranią wyszedłszy z wygonu w czarny las jest jodła z hranią i cyrkułem, od której jodły znowu czarnym lasem ku sośnie, na której takoż hrań i cyrkuł, a od tej sosny z hranią tymże czarnym lasem do osiny z hranią i cyrkułem. Od której osiny z hranią czarnymże lasem znowu ku osinie, na której takoż hrań i cyrkuł. Lecz od tej osiny z hranią czarnym takoż lasem do trzeciej osiny z hranią i cyrkułem, od której osiny z hranią tymże jeszcze czarnym lasem przez drogę, którą jeżdżą z teropeckiego ujezdu z pustoszy Zetkowa Juria Skorobohatoho bielskiego ujezdu, na zacharskiej pustoszy. U tej drogi jest jodła z hranią i cyrkułem, od której drogi i jodły z hranią czarnym lasem w jedlinnik, gdzie na sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny z hranią czarnym lasem do osiny, na której hrań i cyrkuł. od osiny z hranią tymże czarnym lasem do drugiej osiny, na której hrań i cyrkuł. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu, czarne lasy różnych pomeszczyków lubuckiej włości, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu zacharskiej pustoszy.
Od pomienionej osiny z hranią tymże czarnym lasem przeszedłszy drogę, która jadą z pustoszy Brychaczewy teropeckiego ujezdu do zacharskiej pustoszy bielskiego ujezdu, na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią czarnymże lasem na osinie hrań i cyrkuł, a od osiny z hranią pomienionym czarnym lasem, przeszedłszy nie daleko do drugiej drogi, którą jadą do lasu z teropeckiego ujezdu, z pustoszy Bruchaczewskiej, do Zacharskiej pustoszy przez Berezuchi, gdzie na osinie hrań i cyrkuł. Od tej osiny z hranią przez bruchaczowską drogę czarnym lasem przez mech, przy którym sosna, ana niej hrań i cyrkuł. Od sosny z hranią czarnym lasem i mechem do drugiej sosny, na której hrań i cyrkuł. Od tej sosny z hranią mchem demidowskim, przy tym mchu osina, na której hrań i cyrkuł. od pomienionej osiny z hranią tymże demidowskim mchem do sosny, na której hrań i cyrkuł, a od sosny z hranią tymże demidowskim mchem do drogi, którą jeżdżywali z teropeckiego ujezdu i z lubuckiej włości do zacharskich pustoszy bielskiego ujezdu. przy drodze na sośnie hrań i cyrkuł. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu lubuckiej włości, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu Zacharskiej pustoszy.
Przeszedłszy drogę od sosny z hranią nad demidowskim mchem do niedźwiedziego ostrowu, na brzozie hrań i cyrkuł. A od brzozy z hranią podle Demidowskiego Mchu, w czarnym lesie na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią czarnym lasem nie dochodzące rzeki Hrustiny na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem do rzeki Hrustiny. A przeszedłszy rzekę Hrustinę w czarnym lesie na brzegu na rozdwojonym wiązie hrań. Rzeka zaś Hrustina wychodzi z teropeckiego ujezdu i płynie przez Zacharskie pustoszy bielskiego ujezdu, a wpada w rzekę Dźwinę. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu różnych pomeszczyków lubuckiej ujezdu zacharskich pustoszy.
Od rzeki Hrustiny i od rozdwojonego wiązu z hraniu czarnym lasem i mchem, przy którym na rozdwojonej jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią czarnym lasem i mchem do krzywego dębu, na którym hrań i cyrkuł. Od krzywego dębu z hranią czarnym lasem na widłowatym klonie hrań i cyrkuł, a od widłowatego klonu czarnym lasem i mchem, przy którym mchu na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem i mchem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do drugiej, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią czarnym lasem i mchem, a przy mchu na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem i mchem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią czarnym lasem i mchem, przy którym na jedlinie hrań i cyrkuł. A od tej jedliny z hranią czarnym także lasem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią pomienionym czarnym lasem do inszej jedliny, na której hrań i cyrkuł, od tej zaś jedliny z hranią przez drogę, którą jadą od rzeki Łososny z teropeckiego ujezdu do pustoszy Pazuszyno teropeckiego takoż ujezdu teropaczanina Olekseja Zelenowo. A przejechawszy drogę na teropczanina Olekseja Zelenowo. A przejechawszy drogę na dębie hrań i cyrkuł. Od tego zaś dębu czarnym lasem i mchem do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Przy tejże drodze, którą jadą od rzeki Łososny do pustoszy Pazuszyno, przeszedłszy tę drogę w prawo małym ruczajem w czarnym lesie na osinie hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu Lubuckiej Włości różnych pomeszczyków, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu zacharskich pustoszy.
Od osiny z hranią czarnym lasem i mchem przez drogę, którą jadą od rzeki Łosośny z teropeckiego ujezdu, do pustoszy Pazuszyno, w teropecki także ujezd przy mchu na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią czarnym lasem i mchem do sosny, na której hrań i cyrkuł. Od sosny z hranią tymże czarnym lasem na jedlinie hrań i cyrkuł. A od tej jedliny do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem do dębu, na którym hrań i cyrkuł. A od dębu z hranią czarnym lasem między pustoszę Pazuszyną teropeckiego ujezdu Olekseja Zelenowa, i pustoszę Kuznecową bielskiego ujezdu zacharskich pustoszy w czarnym lesie dąb, na którym hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu Lubuckiej Włości pomeszczyków, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu zaharskich pustoszy.
Od dębu z hranią czarnymże lasem do jedliny, na której hrań i cyrkuł, od tej jedlinyz hranią do dębu, a na nim hrań i cyrkuł. Od dębu z hranią czarnym lasem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do drogi, która jadą z pustoszy Pazuszynej teropeckiego ujezdu do pustoszy Kuznecowy bielskiego ujezdu. Przy tej drodze na jedlinie hrań i cyrkuł, a od tej jedliny z hranią czarnym lasem i mchem przy pazuszynej drodze na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią przez pazuszyńską drogę w czarnym także lesie jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny, tymże czarnym lasem do inszej jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią czarnym lasem i mchem przez drogę, którą jeżdżą z derewni Powaliszyna teropeckiego ujezdu do pustoszy Pazuszyno teropeckiego takoż ujezdu, w czarnym lesie na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią w prawo tymże czarnym lasem i mchem do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią czarnym lasem i mchem do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny czarnym lasem i mchem do inszej jedliny, na której hrań i cyrkuł, stąd tymże czarnym lasem i mchem do dębu, a na nim hrań i cyrkuł. Od dębu z hranią czarnym lasem i mchem do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od tej osiny tymże czarnym lasem i mchem do drugiej osiny, na której hrań i cyrkuł. Od tej osiny do dęby, a na nim hrań i cyrkuł. Od dębu zaś z hranią czarnym lasem i mchem na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny tymże czartnym lasem i mchem przy mchu jedlina, na niej hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią czarnym lasem przy mchi, u drogi, która jadą z pustoszy Pazuszyno teropeckiego ujezdu do pustoszy Sobolewo bielskiego ujezdu, w czarnym lesie jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią, drogą pustoszy Sobolewej bielskiego ujezdu. Przy tej drodze wykopana jama, a w jamie kamienie. Naprzeciw jamy na prawej stronie drogi na sośnie hrań i cyrkuł. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu lubuckiej włości różnych pomeszczyków, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu zacharskich pustoszy.
Od jamy i sosny z hranią w prawo tymże czarnym lasem ku pustoszy Sobolewej bielskiego ujezdu do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią ku tejże pustoszy Sobolewej w lesie wykopana jama, a wniej kamienie. Od jamy z kamieńmi na paszennej ziemi pustoszy Sobolewej na jedlinie hrań i cyrkuł, od tej jedliny prosto do pustoszy Sobolewej na paszennej ziemi wykopana jama, a w niej kamienie. Od tej jamy na paszni tejże pustoszy Sobolewy znak litewski: około brzozowego pnia obito kołami, chrostem opleciono, ziemią nasypano, a w koło tego rów wykopany, co po polsku nazywa się kopiec. Od tego litewskiego kopca w tejże pustoszy Sobolewej na paszni wykopana jama i w niej kamienie. Podle tej jamy postawiony słup sosnowy, a na nim hrań i cyrkuł. Od jamy i od słupa z hranią do moskiewskiej drogi, przy której jama, a w niej kamienie, po drugiej zaś stronie moskiewskiej drogi postawiony słup sosnowy, a na nim hrań i cyrkuł. Od jamy i słupa z hranią prosto do inszej jamy kamieniami nasypanej. od tej jamy do lasu, w którym na sośnie hrań i cyrkuł. Od sosny zaś ruczajem do rzeki Dźwiny w niż, gdzie na brzegu tej rzeki jama wykopana, a w niej kamień wielki. Po tych wszystkich uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa teropeckiego ujezdu do połowy pustoszy Sobolewej Olekseja Zelenoho, którą zamieniono na pustosz Judiną i na poznią Samulichę. Na prawej zaś stronie tych uroczyszcz, znaków i hrani, ziemia królewskiego wieliczeństwa, bielskiego ujezdu pustoszy Sobolewej, pustoszy Tudinej i poźni Samulichy, które należały do teropeckiego ujezdu pomestia Olekseja Zelenoho. A ta pustosz i poźnia ustąpione są w zamianę do bielskiego ujezdu, do połowy pustoszy Sobolewej bielskiego ujezdu. Od jamy i ruczaju, które są nad Dźwiną i od pustoszy Sobolewej w niż Dźwiną do Witowej Jamy, oba brzegi królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Od tej jamy, która jest nad rzeką Dźwiną, i od ruczaju i pustoszy Sobolewej w wierzch Dźwiny do rżewskiej rubieży, po ruczaj Krutec po połowie carskiego wieliczeństwa do teropeckiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu po ten namieniony ruczaj Krutec rubież z bielskim i rżewskim ujezdem, a od ruczaja Krutca w wierzch ponad Dźwiną, po obu stronach Dźwiny rżewski i teropecki ujezd. Między rżewskim zaś i bielskim ujezdem, uczyniona rubież, od Dźwiny rzeki, od uścia ruczaju Krutca pomienionym ruczajem Krutcem w wierzch przejechawszy Dźwinę nad uściem ruczaju Krutca na wale sosna, a na niej hrań i cyrkuł, naprzeciw sosny jama, w której kamienie, a na wierzchu kopiec sypany. Ruczajem Krutcem w wierzch na lewej stronie ziemia z borem carskiego wieliczeństwa, a na prawej ziemia takoż z borem królewskiego wieliczeństwa.
Od sosny z hranią i jamy do drogi, która jadą z Dubny teropeckiego ujezdu do rzeki Rożni bielskiego ujezdu, a przeszedłszy drogę nad ruczajem Krutcem jedlina, na której hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią idąc ponad ruczajem Krutcem w górę, w wierzchu ruczaju Krutca na sośnie hrań i cyrkuł. A od wierzchu pomienionego ruczaju i od sosny z hranią do czarnego lasu, gdzie na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią do mchu, przy którym sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej sosny podle tegoż mchu druga sosna z hranią i cyrkułem, potym osina, a na niej hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią przy mchu na widłowatej sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny idąc ku czystemu mchu sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach od ruczaju Krutca aż po czysty mech, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu z borem, z czarnemi lasami i mchem, a po prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu z czarnym takoż lasem.
Od pomienionej sosny z hranią na czysty mech, gdzie na widłowatej sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny na tymże czystym mchu odina z hranią i cyrkułem. Od sosny z hranią skończył się czysty mech, za którym sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej sosny przeszedłszy rzeczkę Fediajewkę. Na brzegu tej rzeczki stoi jedlina, na której hrań i cyrkuł. Rzeczka zaś Fediajewka idzie z rżewskiego ujezdu w bielski ujezd. Od tej rzeczki i od jedliny z hranią sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Podle tej sosny jama na cztery węgły, wewnątrz kamienie, a na wierzchu kopiec usypany. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny także las.
Od sosny z hranią i od jamy w czarnym lesie na sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny tymże czarnym lasem do drugiej sosny z hranią i cyrkułem. Stąd do błota, na którym sosna, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej sosny do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Stąd do widłowatej jedliny z hranią i cyrkułem. Od widłowatej jedliny na sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny z hranią w czarnym lesie jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią w tymże czarnym lesie sosna, na której hrań i cyrkuł. Stąd do drugiej podobniejże, potym do trzeciej i czwartej w namienionym czarnym lesie. Od ostatniej sosny z hranią jedliną, na której hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, czarny las, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny takoż las.
Od jedliny z hranią do pustoszy rogowej rżewskiego ujezdu, a nie dochodząc tej pustoszy rogowej rżewskiego ujezdu na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny z hranią w pustoszy rogowej rżewskiego ujezdu na wiązie hrań i cykruł. Od wiązu z hranią między drogi, którędy jadą z różnych miejsc do Żykowa, i między pustosz rogową rżewskiego ujezdu, Rżewitina-Fedorową pomestia Maczechina na brzozie hrań i cyrkuł, a naprzeciw brzozy jama z węglami, na której kopiec usypany. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, pomestia fedorowskiego Maczechina, pustoszy Rogowej, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustoszy Czeczetino.
Od brzozy z hranią i jamy przeszedłszy ruczaik na jedlinie hrań i cyrkuł, a od jedliny z hranią, idąc ku rzeczce Neteśmie, druga jedlina z hranią i cyrkułem, potym do rzeczki Neteśmy mchem podle czarnego lasu. Ta rzeczka Neteśma z bielskiego ujezdu płynie w rżewski ujezd. Tę rzeczkę przeszedłszy idąc ku pustoszy Charytanowej rżewskiego ujezdu, nie dochodząc tej pustoszy na jedlinie hrań i cyrkuł. Pustosz zaś Charytanowa rżewskiego ujezdu jest nad brzegiem rzeczki Neteśmy. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu pustoszy Charytanowej fedorowskiego pomestia Maczechina, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny las.
Od jedliny z hranią przeszedłszy pustosz Charytanową rżewskiego ujezdu na prawej stronie rzeczki Neteśmy na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do widłowatej brzozy, na której hrań i cyrkuł, a podle niej jama z kamieniami, a na wierzchu kopiec. Od widłowatej brzozy z hranią, i od jamy na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do drugiej także z hranią i cyrkułem. Stąd do osiny, na której hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las. Od osiny z hranią do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny przeszedłszy ruczaj druga jedlina z hranią i cyrkułem. Stąd do widłowatego dębu, na którym hrań i cyrkuł. Od widłowatego dębu do drugiego takoż widłowatego z hranią i cyrkułem. Stąd do trzeciego dębu, na którym hrań i cyrkuł. Od tego dębu do potrójnych jedlin, te zaś jedliny wychodzą z jednego pnia, na jednej z nich hrań, na drugiej cyrkuł. Od trzech pomienionych jedlin, jedlina z hranią i cyrkułem, potem do inszej jedliny, na której także hrań i cyrkuł, potym do brzozy z hranią i cyrkułem. Stąd do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią do jedliny, na której hrań i cyrkuł, stąd do drugiej, trzeciej, czwartej, piątek, szóstej i siódmej, podobnejże z hranią i cyrkułem jedliny. Od tej ostatniej jedliny, przeszedłszy ruczaj, na jedlinie hrań i cyrkuł, od jedliny z hranią i od ruczaju jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią i od ruczaju jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do widłowatej jedliny także z hranią i cyrkułem. Od widłowatej jedliny z hranią, na brzegu rzeczki Pochotińki na dębie hrań i cyrkuł, rzeczka zaś Pochotinka wychodzi z bielskiego ujezdu, a płynie w rżewski ujezd. Od dębu z hranią przeszedłszy rzeczkę Pochotinkę, na brzegu tej rzeczki na osinie hrań i cyrkuł. Od tej osiny do widłowatego dębu na którym hrań i cyrkuł. Po tych wszystkich uroczyszczach, znakach i hraniach, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, mech i czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny takoż las. Od widłowatego dębu z hranią na brzozie hrań i cyrkuł, od brzozy z hranią i cyrkułem, po których osina, na której hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią do drugiej osiny z bramą i cyrkułem. Od tej osiny do jedliny, a na niej hrań i cyrkuł. Od jedliny na widłowatej sośnie hrań i cyrkuł. Od widłowatej sosny z hranią w czarnym lesie na jedlinie hrań i cyrkuł. Od tej jedliny między owczyną niwą [rż]ewskiego ujezdu, i między pustoszą Baszewą bielskiego ujezdu, na sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią jedlina, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny na widłowatym dębie hrań i cyrkuł, od widłowatego dębu z hranią do osiny z hranią i cyrkułem. Od tej osiny ku rzece Czarnej, na której brzegu na jedlinie hrań i cyrkuł. Po tych zaś wszystkich uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa, rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny także las.
[Spór graniczny o mchy i błota rzeki Czarnej]
W tych czarnych lasach, jak się wyżej ciągnie duktowa miedza, jam nie można było kopać, ponieważ błota wielkie i mchy, przy tym też u rzeki Czarnej stał się spór o ziemię. Z strony carskiego wieliczeństwa ludzie starzy pokazywali miedze od rzeczki Czarnej. Czarnym lasem do ruczaju Mikityńskiego. Od tego ruczaju przez rzekę Żukopę do większej gonnej teropeckiej drogi, którą jeżdżą przez Tudmę rzekę ku brodowi, ku rzece Tudmie. Z strony zaś królewskiego wieliczeństwa starzy ludzie pokazywali miedze od pomienionej rzeczki czarnej. Czarnym takoż lasem do ruczaju Poczajewskiego i do rzeki Żukopy.
[Skrótowy opis dalszego przebiegu granicy]
A tą rzeką w niż do rzeki Tudmy, rzeką zaś Tudmą w wierzch do brodu, do pomienionej gonnej drogi, którą jadą przez Tudmę rzekę.
[Spór graniczny o Manujłową]
I była sprzeczka między sędziami i staremi ludźmi o piętnaście pustoszy, o pustosz Manujłową z innemi pustoszami. Tę zaś sporną ziemię od rzeki czarnej po bród rzeki Tudmy królewskiego wieliczeństwa stary człek bielskiego ujezdu chrześcijanin Jermołka Michajłow, wykonawszy przysięgę przez pocałowanie krzyża, obwodził z obrazem według ziemiańskiego zwyczaju. Potym uczyniono ograniczenie tej spornej ziemi. Od rzeczki Czarnej przeszedłszy tę rzeczkę na sośnie hrań i cyrkuł. Od tej sosny z hranią w czarnym lesie jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią czarnym także lasem do drugiej jedliny z hranią i cyrkułem. Od tej sosny tymże czarnym lasem do dębu, na którym hrań i cyrkuł. Od dębu z hranią do osiny, a na niej hrań i cyrkuł. Od osiny do jedliny. Od jedliny do drugiej jedliny z hranią także i cyrkułem. Od tej jedliny pomienionym czarnym lasem do trzeciej podobnej, a od tej przez ruczaj do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od tej osiny do drugiej inszej w tymże czarnym lesie z hranią i cyrkułem. Od osiny z hranią do jedliny, na której hrań i cyrkuł. Stąd tymże czarnym lasem w wierzch ruczaju Poczajewskiego, gdzie na jedlinie hrań i cyrkuł. Po tych wszystkich znakach, uroczyszczach i hraniach od rzeczki Czarnej na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, czarny także las.
[Ciąg dalszy opisu granicy]
Od wierzchu ruczaju Poczajewskiego, i od jedliny z hranią ruczajem Poczajewskim w niż na jedlinie hrań i cyrkuł, a ta jedlina z hranią stoi na prawej stronie ruczaju Poczajewskiego, na bielskim gruncie. Od tej jedliny tymże ruczajem Poczajewskim w niż do innej jedliny z hranią i cyrkułem, która stoi na lewej stronie Poczajewskiego ruczaju, na rżewskiej ziemi. Od tej jedliny z hranią, tymże ruczajem Poczajewskim w niż do drogi, która jadą z derewni Łuhów rżewskiego ujezdu do Ziukopskich jam bielskiego ujezdu. Przy drodze na jedlinie hrań i cyrkuł, a jedlina stoi na lewej stronie Poczajewskiego ruczaju na rżewskim gruncie, na drugiej zaś stronie tego ruczaju przy drodze jama z kamieniami. Od tej jedliny z hranią, od jamy i od drogi tymże Poczajewskim ruczajem w niż do rzeki Żukopy, na brzegu której nad uściem ruczaju Poczajewskiego litewski kopiec. Około krzaku powbijane koły, chrostem oplecione i ziemią nasypane. A w koło rów wykopany. Po tych znakach, uroczyszczach i hraniach w niż ruczajem Poczajewskim do rzeki Żukopy, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa pustosze, lasy i wszelakie wstępy bielskiego ujezdu.
[Dokładny opis granicy do rzeki Tudmy]
Od uścia ruczaju Poczajewskiego, i od litewskiego kopca w niż rzeką Żukopą do uścia rzeki Tudmy, na lewej stronie po rzekę Żukopę w niż, ziemia, pustosze i lasy carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu różnych pomeszczyków, a na prawej po rzekę Żukopę w niż, aż do uścia rzeki Tudmy pustosze, lasy i ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, rzeka zaś Żukopa od uścia ruczaju Poczajewskiego w niż do uścia rzeki Tudmy jest po połowie carskiego wieliczeństwa na stronie rżewskiego ujezdu i królewskiego wieliczeństwa na stronie bielskiego ujezdu. Taż rzeka Żukopa w niż od uścia rzeki Tudmy i po obu stronach tej rzeki Żukopy ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu.
Na uściu zaś rzeki Tudmy, na brzegu rzeki Żukopy na prawej ujezdu stronie obu rzek, na bielskiej ziemi litewski kopiec. Około jedliny obito kołami, chrostem opleciono, ziemią nasypano, a w koło rowem okopano. Od uścia rzeki Tudmy i od kopca rzeką Tudmą w wierzch przez dwa jeziorka Hłuckich do wiekszej teropeckiej gonnej drogi, którą jeżdżą z żukopskich dołów bielskiego ujezdu do Preczystoj na Wysokie rżewskiego ujezdu do brodu rzeki Tudmy. A Tudmę wbród przejechawszy na lewej stronie gonnej drogi na rżewskiej ziemi jama z węglami, po drugiej zaś stronie gonnej drogi litewski kopiec, tym sposobem, co i wyżej, podle którego kopca na jedlinie hrań. Od uścia rzeki Tudmy i od kopca rzeką Tudmą w wierzch do większej teropeckiej gonnej drogi, a stąd do brodu, jamy z węglami do litewskiego kopca i jedliny z hranią, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa pustosze, lasy i wszelkie wstępy rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa, pustoszy, lasy i wszelkie wstępy bielskiego ujezdu. Rzeka zaś Tudma od Żukopy rzeki z jeziorkami, przez których środek przechodzi Tudma, w wierzch po wiekszą gonną drogę do brodu, jamy, do litewskiego kopca i jedliny z hranią, jest po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
Od brodu rzeki Tudmy, od jamy, kopca, i od jedliny z hranią, większą teropecką gonną drogą ku Preczystej Wysokiej. Przy drodze na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią przy tejże drodze na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią jedlina po niej druga z hranią i cyrkułem przy tejże drodze. Od tej jedliny przy wyżej pomienionej drodze nad ruczajem jama z kamieniami. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las i pustosz Boranowo Ofonasowa, pomestie Jelczaninowo, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Od jamy i od większej gonnej drogi w lewo ruczajem w niż do uścia Białego ruczaju, który jest między Wysokim Preczystej rżewskiego ujezdu i między pustoszą Pawłowej Góry bielskiego ujezdu i między pustoszą Pawłowej Góry bielskiego ujezdu, a na uściu Białego Ruczaju kopiec litewski. Około olchy wbite koły, chrostem oplecione i ziemią nasypane. Od uścia Białego Ruczaju i od kopca, Białym Ruczajem w wierzch do pustoszy Pawłowej Góry bielskiego ujezdu i do Preczystej Wysokiego rżewskie[go] ujezdu. W pustoszy Pawłowej Góry na brzegu Białego Ruczaju jama z kamieniami. Od jamy tymże Ruczajem Białym w wierzch, nad ruczajem jedlina, a niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do drugiej nad tymże ruczajem, stąd w wierzch Białego Ruczaju, gdzie na jedlinie hrań i cyrkuł. Od wierzchu Białego Ruczaju i od jedliny z hranią do większej gonnej teropeckiej drogi, przy której na jedlinie hrań i cyrkuł. Na lewej stronie po tych uroczyszczach znakach i hraniach ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, pustosz Przeczystej Boga Rodzice na Wysokim z innemi pustoszami, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustosz Pawłowa Góra z innemi pustoszami.
Od jedliny z hranią w lewo większą teropecką gonną drogą do dębu, na którym hrań i cyrkuł. Od dębu z hranią przy tejże gonnej drodze jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny do drugiej inszej z hranią także i cyrkułem, dąb zaś i jedliny stoją na lewej stronie drogi na rżewskim gruncie. Od tej jedliny z hranią tąż wieksza gonną drogą do rzeki Noszny, nad którą litewski kopiec. Około jedliny obito kołami tymże sposobem, co i wyżej. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, także czarny las.
Od większej teropeckiej gonnej drogi i od kopca w prawo, rzeką Noszną w niż, między pustosze Holnewo rżewskiego ujezdu i Borakowo bielskiego ujezdu do brodu, którym przejeżdżają rzekę Nosznę i do uścia ruczaju, który wychodzi z rżewskiego ujezdu. U rzeki Noszny na lewej stronie na uściu ruczaju jama, a w niej węgle, podle jamy na jedlinie hrań i cyrkuł. Na tejże lewej stronie rzeki Noszny ziemia, lasy i wszelkie wstępy carskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustosz Borakowo. A rzeka Noszna od wiekszej gonnej drogi i od litewskiego kopca w niż do brodu i do uścia ruczaju, tudzież do jamy i do jedliny z hranią jest po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
Od brodu, który idzie przez rzekę Nosznę od uścia ruczaju, jamy i od jedliny z hranią w czarnym lesie na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią do jedliny z hranią i cyrkułem, od tej do drugiej inszej w tymże lesie. Stąd do dębu, na którym hrań i cyrkuł, od tego dębu do drugiego i trzeciego, skąd do osiny z hranią i cyrkułem. Od osiny z hranią w czarnym takoż lesie na dębie hrań i cyrkuł. Od dębu do osiny. Od tej osiny do inszego znowu dębu. Od tego dębu do jedliny na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny idzie ośm podobnych z hranią i cyrkułem jedlin. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny takoż las.
Od ostatniej z wyżej namienionych ośmiu jedlin, w czarnym lesie na osinie hrań i cyrkuł. Od osiną z hranią tymże lasem do jedliny. Od tej do inszej osiny z hranią i cyrkułem. Od tej osiny do staroruskiej wielkiej drogi, przy której na jedlinie hrań i cyrkuł. Po tych zaś uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu pustosz Bobrowo, pustosz Sunidowo i czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny także las.
Od jedliny z hranią tąż staroruską drogą, przy której na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią do inszych pięciu jedlin z hranią takoż i cyrkułem. A po tych hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu pustosz Mohilica, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny las. Od piątej jedliny z hranią tąż staroruską drogą idą insze cztery jedliny, z których na każdej hrań i cyrkuł. Od ostatniej jedliny tąż staroruską drogą przez mech do innej jedliny, a na niej hrań i cyrkuł. Od tej jedliny tąż samą drogą przez drugi mech na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią tąż drogą do pustoszy małych Moszków bielskiego ujezdu. Tu przy drodze na lewej stronie na jedlinie hrań i cyrkuł. Na drugiej zaś stronie drogi osina, a niej hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, czarny także las.
Od jedliny i osiny z hraniami i od wielkiej staroruskiej drogi w lewo na błocie osina, a na niej hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią na tymże błocie na sośnie, hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią przez mech, który jest około pustoszy Małych Moszków bielskiego ujezdu na sośnie także hrań i cyrkuł. Od tej sosny w czarnym lesie na osinie hrań i cyrkuł, a od tej osiny z hranią tymże czarnym lasem do czterech innych osin z hraniami i cyrkułami. A po tych uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustosz Małe Moszki i pustosz Wielkie Moszki.
Od ostatniej osiny ze czterech namienionych czarnym lasem przez wielką drogę staroruską do drogi, którą jadą z pustoszy Borysowiczowej bielskiego ujezdu, ku rzece Tudmie, i ku rzeczce Mochowej, która wychodzi z czarnego lasu. Przy drodze na brzegu rzeczki Mochowej na jedlinie hrań i cyrkuł. Od drogi i od jedliny z hranią w prawo, rzeczką Mochową w niż do rzeki Tudmy, na której brzegu na uściu rzeczki Mochowej w niż do rzeki Tudmy, na której brzegu na uściu rzeczki Mochowej po lewej stronie jama z węglami, na drugiej zaś stronie pomienionej rzeczki Mochowej nad uściem kopiec litewski. Około olczy obito kołami i chrostem opleciono tymże co i wyżej sposobem. Po tych znakach, uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustosz Borysowicze Małe, pustosz Borysowicze Większe i czarne lasy.
Od uścia rzeczki Mochowej od jamy z węglami i od litewskiego kopca w niż Tudą, do uścia rzeczki Nocznej, a na uściu rzeczki Nocznej na brzegu rzeki Tudy, po lewej stronie rzeczki Nocznej, na rżewskim gruncie jama z węglami. Na drugiej zaś stronie nad brzegiem tejże rzeczki Nocznej na bielskiej ziemi litewski kopiec. Około jedliny obito kołami tak, jako i wyżej. Od uścia rzeczki Nocznej, od jamy z węglami i od litewskiego kopca w prawo, w wierzch rzeczki Nocznej do uścia rzeczki Mikulichy, gdzie na prawej stronie, na gruncie bielskim na jedlinie hrań i cyrkuł. Od jedliny z hranią i od uścia rzeczki Mikulichy. rzeczką Mikulichą w wierzch do drugiej jedliny z hranią i cyrkułem. Na lewej stronie rzeki Tudmy i rzeczek Nocznej i Mikulichy, po tych uroczyszczach, znakach i hraniach ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu pustosze i czarne lasy, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu pustosze takoż i czarne lasy.
A rzeczką Mochową od drogi, która jadą z pustoszy Borysowiczowej bielskiego ujezdu i od jedliny z hranią do rzeki Tudy w niż podobnym sposobem i rzeką Tudą. Od uścia rzeczki Mochowej w niż do uścia rzeczki Noczny, tudzież i rzeczką Noczną od rzeki Tudy w wierzch do uścia rzeczki Mikulichy. I rzeczką Mikulichą, od rzeczki Nocznej w wierzch do jedliny z hranią, są po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
A rzeką Tudą, od uścia rzeczki Nocznej w niż po obu stronach, z ziemią, lasami i wszelkiemi wstępami carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu. Od rzeczki Mikulichy i od jedliny z hranią w prawo w czarnym lesie na osinie hrań i cyrkuł, od osiny do jedliny, od jedliny tymże czarnym lasem do drugiej jedliny, na której hrań i cyrkuł. Od tej jedliny czarnym takoż lasem do wielkiej drogi Mozajki, przy której na jedlinie hrań i cyrkuł. Od wielkiej drogi Mozajki i od jedliny z hranią tymże czarnym lasem do dwu innych jedlin z hraniami i cyrkułami, od których w tymże czarnym lesie na mchu trzecia jedlina, a za nią na tymże samym mchu czwarta z hraniami i cyrkułem. Stąd w wierzch rzeczki Witki, gdzie na błocie na jedlinie hrań i cyrkuł. Po tych uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu czarny las, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu czarny także las.
Od jedliny z hranią, od błota i i od wierzchu rzeczki Witki w lewo. Rzeczką Witką w niż do rzeki Berezy. Na lewej stronie rzeczką Witką w niż aż do rzeki Berezy ziemia, pustosze, lasy i wszelkie wstępy carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Rzeczka zaś Witka aż do rzeki Berezy jest po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
[Tu zaczyna się granica ze Stanem Berezowskim ujezdu bielskiego]
Na uściu rzeczki Witki na brzegu Berezy jama z węglami, a na drugiej stronie tejże rzeczki Witki, nad brzegiem Berezy litewski kopiec. Około osiny obito kołami, tymże co i wyżej sposobem, podle którego kopca na osinie hrań. Od uścia rzeczki Witki rzeką Berezą w wierzch, do rzeczki Talicy i do Pohostu, gdzie był Spas nad Berezą bielskiego ujezdu, a na lewej stronie na brzegu rzeki Berezy w rżewskim ujeździe przy drodze, którą jadą z Rżewa do Białej, jama, w niej kamienie i węgle, i kopiec usypany. Naprzeciw jamy i kopca postawiony słup dębowy, na którym hrań i cyrkuł, na prawej zaś stronie rzeki Berezy w bielskim ujeździe litewski kopiec, około brzozy obito kołami, tak jako i wyżej. Od jamy, słupa z hranią i od litewskiego kopca rzeką Berezą w górę do ruczaju Zeltuchi. Na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Na uściu ruczaju Zeltuchi, na rżewskim gruncie, na jedlinie hrań i cyrkuł. U tegoż uścia pomienionego ruczaju, na bielskim gruncie także jedlina z hranią i cyrkułem, rzeka zaś Bereza od uścia rzeczki Witki w wierzch do ruczaju Zeltuchi po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
Od uścia ruczaju Zeltuchi, i od jedlin z hraniami w wierzch ruczajem Zeltuchą, nad którym na jedlinie hrań w cyrkule, jedlina zaś stoi na gruncie bielskim na prawej stronie ruczaju. Od uścia ruczaju Zeltuchi, i od jedlin z hraniami w wierzch ruczajem Zeltuchą, nad którym na jedlinie hrań w cyrkule, jedlina zaś stoi na gruncie bielskim, na prawej stronie ruczaju. Od tej jedliny z hranią w wierzch ruczaju Zeltuchi, do wierzchu rzeczki Połdenki, gdzie na bielskiej ziemi, za rzeczką Połdenką, na jedlinie w cyrkule hrań, a na rżewskiej stronie, nad tąż rzeczką Połdenką druga jedlina, a na niej hrań i cyrkuł. Od jedlin z hraniami, rzeczką Połdenką w niż, na rżewskim gruncie, na jedlinie hrań i cyrkuł, na przeciw której na bielskim gruncie także jedlina z hranią we śrzodku cyrkułu. Te zaś obie jedliny stoją na brzegu rzeczki Połdenki. Od tych jedlin rzeczką Pełdenką w niż, do pustoszy Rozbojnej rżewskiego ujezdu, gdzie u rzeczki Połdenki na jedlinie hrań i cyrkuł, naprzeciw pustoszy Rozbojnej. U tejże rzeczki Połdenki, na bielskim gruncie, na podwójnej jedlinie hrań w cyrkule. Od pustoszy Rozbojnej i od jedlin z hraniami, tąż rzeczką Połdenką w niż, do pustoszy Seliszna rżewskiego ujezdu, gdzie na rżewskiej stronie nad rzeczką Połdenką, na jaworze hrań i cyrkuł, a na przeciw pustoszy Seliszna rżewskiego ujezdu, nad rzeczką Połdenką pustosz także Seliszna bielskiego ujezdu, gdzie na wiązie hrań w cyrkule. Od pustoszy Seliszny w niż rzeczką Połdenką do rzeki Osuchi, a na uściu rzeczki Połdenki, u rzeczki Osuchi na rżewskiej stronie, w pustoszy Połdennej jama z węglami i kopiec usypany, przy nim na jedlinie hrań i cyrkuł, na bielskiej zaś stronie u rzeki Osuchi, na uściu rzeczki Połdenki litewski kopiec. Około brzozy obito kołami, chrostem opleciono, i ziemią nasypano, a na brzozie w cyrkule hrań. Od rzeki Berezy, od uścia ruczaju Zeltuchi, tymże ruczajem w wierzch, a rzeczką Połdenką w niż do rzeki Osuchi, po wszystkich tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Ruczaj zaś Zeltucha i rzeczka Połdeńka aż do Osuchi jest po połowie carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Od uścia Połdenki, od kopca, jamy i od jedliny z hranią rzeką Osuchą w niż do pustoszy Chlebnikowo, która należała do rżewskiego ujezdu i pustoszy Kowalina, gdzie naprzeciw pustoszy Chlebnikowej u rzeki Osuchi na jedlinie hrań i cyrkuł. Od pustoszy Kowalinej rżewskiego ujezdu, od pustoszy Chlebnikowej, i od jedliny z hranią, rzeką Osuchą w niż do pustoszy Wysockiej rżewskiego ujezdu i do rzeczki Płoskiej, która wychodzi z rżewskiego ujezdu, a wpada w rzekę Osuchę. Od pustoszy Wysockiej i od rzeczki Płoski, Osuchą rzeką w niż do pustoszy Woszutinej. Od pustoszy Woszutinej do pustoszy Krywonosowej, nie dochodząc której rzeczka Sucha wpada w Osuchę rzekę z rżewskiej strony. Od pustoszy Krywonosowej w niż rzeką Suchą na brzegu rzeki Osuchi potrójna sosna, a na niej hrań i cyrkuł, sosna zaś stoi na rżewskim gruncie. Od potrójnej sosny z hranią, rzeką Osuchą w niż do rzeczki Czernejki. Ta zaś rzeczka z rżewskiego ujezdu płynie w rzekę Osuchę. Od rzeczki Czernejki rzeką Osuchą w niż, gdzie na brzegu tej rzeki cztery brzozy z jednego pnia wychodzą, a na jednej z nich hrań i cyrkuł. Od poczwórnej brzozy z hranią rzeką Osuchą w niż, do rzeczki Dobrejki, na której uściu nad rzeką Osuchą jama z węglami i kopiec usypany. Naprzeciw jamy na brzozie hrań i cyrkuł. Na bielskim zaś gruncie nad Osuchą na uściu rzeczki Dobrejki litewski kopiec. Około brzozy obito kołami tym sposobem, co i wyżej, a na brzozie w cyrkule hrań, rzeką zaś Osuchą w niż. Оd uścia rzeczki Połdenki tudzież od jamy i kopca do uścia rzeczki Dobrejki, do jamy kopca i do brzozy z hranią jest po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu. Pohost zaś Nikoła Kotelne, który należał do rżewskiego ujezdu carskiego wieliczeństwa, z pustoszami za rzeką Witką, na bielskiej stronie Witki rzeki, nad Osuchą, gdzie na bielskiej stronie rżewskiego ujezdu pustosz Chlebnikowo z innemi pustoszami, a ta ziemia carskiego wieliczeństwa Pohostu Nikole Kotelne z pustoszami i pustosz Chlebnikowo takoż z pustoszami jest w ziemi królewskiego wieliczeństwa w bielskim ujeździe, a królewskiego wieliczeństwa ziemi w tych pustoszach miejsce jest w rżewskim ujeździe do bielskiego ujezdu Pohost, gdzie był Spas na brzozie z pustoszami na rżewskiej stronie rzeki Berezy i Osuchy rzeki na rżewskiej takoż stronie bielskiego ujezdu pustosze Krywonosowe z innemi.
Od rzeki Osuchi, od uścia rzeczki Dobrejki i od brzozy z hranią, tudzież od kopca rzeczką Dobrejką w wierzch, gdzie na rżewskim gruncie na sośnie hrań i cyrkuł, a na bielskim gruncie u tejśce rzeczki Dobrejki na brzozie hrań w cyrkule. Stąd przez Osuszką drogę, przy której na rżewskim gruncie wykopana jama, a w niej węgle, podle jamy na brzozie hrań i cyrkuł, na bielskiej zaś stronie przy tejże drodze na osinie hrań w cyrkule. Od jamy, brzozy i osiny z hraniami prosto do Kosarowskiego Mchu, gdzie na jedlinie hrań w cyrkule. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach od rzeki Osuchi, od uścia rzeczki Dobrejki, tąż rzeczką w wierzch po Kosarowski Mech na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Rzeczka zaś Dobrejka po namienione znaki i hranie jest po połowie carskiego wieliczeństwa do rżewskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
Od jedliny z hranią tymże Kosarowskim Mchem do osiny, na której hrań i cyrkuł. Od tej osiny, tymże mchem do inszej z hranią w cyrkule. Od tej osiny do brzozy z hranią i cyrkułem, od brzozy tymże Kosarowskim Mchem do jedliny, na której w cyrkule hrań. Stąd do osiny. A od osiny do podwójnej sosny, na której hrań w cyrkule. Od podwójnej sosny, tymże mchem do osiny z hranią, od osiny do potrójnej brzozy, na której wyszedłszy z Kosarowskiego Mchu nad ruczaj, hrań w cyrkule. Po tych zaś uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Od potrójnej brzozy lasem do sosny podwójnej, na której hrań i cyrkuł. Od tej sosny tymże lasem nad ruczajem na jedlinie hrań w cyrkule. Od jedliny nad tymże ruczajem na olsie hrań i cyrkuł. Od olchy do osiny, od osiny lasem do drogi, która jeżdżą do rzeczki Jabłoni, na której brzegu u pomienionej drogi na rżewskiej ziemi jama z węglami i kopiec usypany, naprzeciw jamy na podwójnej brzozie hrań i cyrkuł, na bielskim zaś gruncie na prawej stronie drogi litewski kopiec. Około osiny obito kołami, chrostem opleciono i ziemią nasypano, a naprzeciw kopca na drugiej osinie hrań w cyrkule. Po tych uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa rżewskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
[Rozgraniczenie z ujezdem zubcowskim]
Od jamy, brzozy, od litewskiego kopca i od osiny z hranią, rzeczką Jabłonią w niż, granica zubcowskiego ujezdu z bielskim, do pustoszy Dudkowej zubcowskiego ujezdu i do pustoszy Klinu bielskiego ujezdu, gdzie nad rzeczką Jabłonią na bielskim gruncie litewski kopiec, około brzozy obito kołami, tak, jako i wyżej. Od pustoszy Dudkowej zubcowskiego ujezdu i pustoszy Klinu bielskiego ujezdu, tudzież od kopca litewskiego rzeczką Jabłonią w niż do rzeki Osuchy, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, rzeczka zaś Jabłonia od rżewskiej granice, od jamy, kopca i hrani po rzekę Osuchę jest po połowie carskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu.
Na uściu rzeczki Jabłoni, gdzie wpada w Osuchę, jama okrągła z kamieniami i kopiec usypany, przy jamie słup sosnowy, na którym hrań. Jama zaś i słup stoi na zubcowskim gruncie w pustoszy Ilnej. Od uścia rzeczki Jabłoni i od jamy rzeką Osuchą w niż do ruczaju Kamieńca, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Rzeka zaś Osucha po ruczaj Kamieniec po połowie do zubcowskiego i bielskiego ujezdu. Przejechawszy Osuchę i ruczaj Kamieniec, na uściu tego ruczaju nad pomienioną rzeką Osuchą na zubcowskiej stronie wykopana jama, w niej węgle, tamże i kopiec usypany. Od uścia Kamieńca i od jamy ruczajem Kamieńcem w wierzch do Bowykińskiego Błota, na lewej stronie tego ruczaju ziemia carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Nie dochodząc Bowykińskiego Błota nad ruczajem Kamieńcem na zubcowskiej stronie, na samorodnym kopcu brzoza, na niej dwie hranie i cyrkuł. Od tej brzozy z hraniami ruczajem Kamieńcem w wierzch, a ten ruczaj wchodzi w Bowykińskie błoto, na lewej stronie zubcowskiego ujezdu, na widłowatej brzozie hrań, od brzozy niedaleko idąc podle Bowykińskiego błota, na jednym pniu cztery jedliny, na których hrań i cyrkuł. Od tych jedlin przez Bowykińskie Błoto do suchodołu, gdzie na sośnie hrań i cyrkuł. Od sosny czarnym lasem, z którego wychodząc na róg pustoszy Czyżowej bielskiego ujezdu, jama z węglami i kopiec. Naprzeciw jamy cztery osiny, na jednej z nich hrań i cyrkuł, jama zaś i osiny na zubcowskim gruncie. Od jamy i czterech osin podle lasu do rzeczki Małej Lusejki w lesie zaś na zubcowskiej ziemi sześc osin wielkich, na każdej z nich hrań. Od tych osin do rzeczki pomienionej Lusejki, na której brzegu, na zubcowskiej stronie jama z węglami i kopiec, przy jamie słup sosnowy, na którym hrań. Po tych zaś uroczyszczach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa, zubcowskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
[Spór graniczny o pustosz Korowajewo, Ozerowo, Siderowo i Płotkino]
U rzeczki Małej Lusejki był spór o ziemię. Starzy ludzie z strony carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu chrześcijanie prowadzili dukt od rzeczki Małej Łusejki między pustosze do rzeczki Większej Lusei, do pustoszy Korolewej, a z strony królewskiego wieliczeństwa starzy także ludzie bielskiego ujezdu chrześcijanie wyprowadzali miedze bielskiego z zubcowskim ujezdem. Od jamy i słupa wyżej namienionego rzeczką Małą Łusejką w niż, do Większej Łusei, a tą rzeczką w wierzch do tejże pustoszy Korolewej. Spór zaś ten był o cztery pustosze, które są między rzeczkami Małą Łusejką i Większą Łuseją. To jest pustosz Korowajewo, Ozerowo, Siderowo i pustosz Płotkino. Po dokończonych zapisach o tę sporną ziemię czterech pustoszy u rzeczki Łusejki, Michajło Szytikow z Zerebia człek stary bielskiego ujezdu chrześcijanin z strony królewskiego wieliczeństwa podjął się tę sporną ziemię czterech pustoszy z obrazem, według ziemiańskiego obyczaju, obwieść. Jakoż obwiódł i rubież uczynił, od jamy i słupa z hranią, rzeczką Małą Łusejką w niż, do Większej Łusei, na uściu rzeczki Małej Łusejki litewski kopiec, około trzech olch obito kołami, chrostem opleciono i ziemią nasypano.
Rzeczka zaś Мała Łusejka od jamy i słupa z hranią do Większej Łusei, jest po połowie carskiego wieliczeństwa do zubcowskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu. Od litewskiego kopca rzeczką Większą Łuseją w wierzch do pustoszy Korowajewej i Turychinej bielskiego ujezdu, tudzież do pustoszy Wasilewej zubcowskiego ujezdu, i do rzeczki Rabinki, na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Rzeczka zaś Większa Łuseja, od uścia Małej Łusejki w wierzch do rzeczki Rabinki, jest po połowie carskiego wieliczeństwa do zubcowskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu. Rzeczki zaś, pomieniona Mała Łusejka i Większa Łuseja wychodzą z bielskiego ujezdu.
[Spór graniczny o granicę na rzeczce Rabince]
U rzeczki Rabinki stał się także między staremi ludźmi spór. Z strony carskiego wieliczeństwa starcowie zubcowskiego ujezdu chrześcijanie prowadzili miedze zubcowskiego z bielskim ujezdem od uścia rzeczki Rabinki, Większą Łuseją w wierzch przez czarny las i mchy na pięć wierst od rzeczki zaś Większej Łusei do czarnej grzązi, ku wiazemskiej granicy błotami i mchami na wiersty dwie. Z strony zaś królewskiego wieliczeństwa starzy ludzie prowadzili miedze bielskiego z zubcowskim ujezdem, od Większej Łusei do rzeczki Rabinki, a rzeczką Rabinką w wierzch czarnym lasem do drogi, którą jeżdżywano z zubcowskiego w wiazemski ujezd, przez czarną grząź. Pomienionа zaś droga i czarnym lasem do wiazemskiej granice i do tejże czarnej grzęzi. Tę sporną ziemię, czarne lasy, z strony królewskiego wieliczeństwa starzec bielskiego ujezdu, chrześcijanin, Hryszko Stepanow z Zerebia z obrazem, według ziemiańskiego zwyczaju, obwiódł i uczyniono rubież, od rzeczki Większej Łusei do rzeczki Rabinki, na uściu tej rzeczki na zubcowskiej stronie, jama z węglami i kopiec, a na brzozie hrań i cyrkuł, na bielskiej zaś stronie na uściu rzeczki Rabinki litewski kopiec. Około brzozy obito kołami, chrostem opleciono i ziemią nasypano, przy kopcu słup sosnowy, na którym hrań. Od uścia rzeczki Rabinki, i od kopca rzeczką Rabinką w wierzch do drogi, którą jeżdżywano z zubcowskiego ujezdu, w wiazemski i bielski ujezd przez czarną grząź, u drogi na lewej stronie na zubcowskim gruncie na jedlinie hrań, pod nią jama z węglami i kopiec, na bielskim zaś gruncie hrań, pod nia jama z węglami i kopiec. Na bielskim zaś gruncie na prawej stronie drogi litewskiej kopiec. Około osiny obito kołami tymże sposobem, co i wyżej, a na osinie hrań. Rzeczka zaś Rabinka od uścia w wierzch do drogi, jamy, kopca i hrani, jest po połowie carskiego wieliczeństwa do zubcowskiego ujezdu, a po połowie królewskiego wieliczeństwa do bielskiego ujezdu. A ta rzeczka wychodzi z zubcowskiego ujezdu.
[Ciąg dalszy opisu granicy]
Od jamy, kopca i hrani, tąż drogą w prawo w czarny las, gdzie przy drodze na brzozie hrań i cyrkuł. od tej brzozy w czarnym także lesie u drogi na osinie hrań i cyrkuł. Od osiny z hranią tąż drogą, przy której litewski kopiec, około dwóch osin obito kołami, chrostem opleciono i ziemią nasypano, a na każdej osinie hrań. od kopca tąż drogą na inszej osinie hrań i cyrkuł. Od tej osiny tąż drogą w czarnej grzązi na dwu jedlinach hrań, podle nich jam z węglami i kopiec. I potem miejsca zubcowski ujezd z bielskim ujezdem, od rzeczki Rabinki po czarną grząź. Po tych uroczyszczach znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa zubcowskiego ujezdu, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
[Rozgraniczenie z ujezdem wiazemskim]
Przeszedłszy czarną grząź miedza zaczyna się wiazemskiego ujezdu z bielskim. U drogi na wiazemskim gruncie na brzozie hrań i cyrkuł, pod nią jama z węglami i kopiec, na bielskiej zaś ziemi przy tejże drodze litewski kopiec, około osiny obito kołami tym sposobem, co i wyżej. Od jamy, brzozy i kopca tąż drogą i czarnym lasem do suchego rogu, gdzie na wiazemskiej stronie na brzozie hrań i cyrkuł, pod nią jama z węglami, na bielskiej zaś u tegoż suchego rogu litewski kopiec. Brzoza wokoło obita kołami i chrostem opleciona. Od jamy i kopca litewskiego, od suchego rogu, czarnym lasem na jedlinie hrań i cyrkuł, od jedliny tymże lasem do drugiej jedliny z hranią i cyrkułem. Po tych znakach i hraniach od czarnej grząsi na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa, wiazemskiego ujezdu, a na prawej królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu.
Wyszedłszy z czarnego lasu w pustosz Motiahiną wiazemskiego ujezdu, na jedlinie hrań i cyrkuł, pod nią jama z węglami, a niżej jamy w tejże pustoszy Motiahinej wiazemskiego ujezdu litewski kopiec. Około brzozy obito kołami, chrostem opleciono io ziemią nasypano, a na brzozie hrań. Od jamy i kopca do błota i do rzeczki Zamoszny, na której brzegu, na wiazemskim gruncie w wyżej pomienionej pustoszy jama z węglami i kopiec, tamże słup dębowy z dwiema hraniami. Po tych uroczyszczach, znakach i hraniach na lewej stronie ziemia carskiego wieliczeństwa wiazemskiego ujezdu pustosz Motiahino, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa bielskiego ujezdu, naprzeciw pustoszy Motiahinej, za rzeczką Zamoszną pustosz Kuczyno bielskiego ujezdu.
Od jamy i słupa z hranią, rzeczką Zamoszną w niż, do pustoszy Ostronosowej wiazemskiego ujezdu i do pustoszy Brednika bielskiego ujezdu. W pustoszy Ostronosowej wykopana jama z węglami i kopiec usypany, przy jamie słup dębowy z dwiema hraniami, a w pustoszy Bredninej bielskiego ujezdu litewski kopiec. Około brzozy obito kołami i ziemią w pół z węglami nasypano, około kopca rów wykopany. W tejże pustoszy Ostronosowej niżej jamy z węglami, po rzeczkę Zamoszenkę, po słup i brzozę z hraniami o piętnaście sążni brzoza z hranią, około której osypano ziemią, przy tej brzozie jama. Ta zaś brzoza i jama miedzowa carskiego wieliczeństwa, miedzowych wiazemskich sędziów kniazia Mikity Michajłowicza Mereckiego z towarzyszami. W pustoszy zaś Bredninej bielskiego ujezdu w niż po rzeczkę Zamoszenkę, niżej kopca o piętnaście także sążni, do brzozy z hranią, około której osypano ziemią, a podle niej jama, a ten znak graniczny jest królewskiego wieliczeństwa, wiazemskich także miedzowych sędziów stolnika smoleńskiego Aleksandra Reuta z towarzyszami między któremi pustoszami i znakami płynie rzeczka Zamoszenka w bielski i wiazemski ujezd, a wpada w rzekę Dniepr.
Po te znaki graniczne wiazemskich miedzowych sędziów, po pustosz Ostronosową wiazemskiego i Bredniną bielskiego ujezdu, na lewej stronie ziemia wielkiego hospodara naszego, cara i wielkiego kniazia Michajła Fedorowicza, całej Rusi samodzierżca, teropeckiego, rzewskiego, zubcowskiego i wiazemskiego ujezdów, a na prawej ziemia królewskiego wieliczeństwa, wieliskiego ujezdu, wieliskiej włości i bielskiego ujezdu.
[Postanowienia końcowe]
Na tym dukcie granicznym hranieśmy położyli, jamy pokopali i uroczyszcza wszelkie, rzeki, jeziora i wszelkie znaki po tym rubieżu poczynili, jako wyżej jest w tym granicznym opisaniu wyrażono. A co się tycze drogi między temi horodami carskiego wieliczeństwa, które my rozgraniczyli między Teropcem, Rżewą Wołodymerową, Zubcowem i Wiazmem, z horodami królewskiego wieliczeństwa, Wieliżem, wieliską włością, z Białą, i tych horodów z ujezdami, po dokończonym zapisie wielkich posłów obojga stron i rozgraniczeniu naszym, po wszystkich drogach między temi horodami królewskiego wieliczeństwa, wszelkim ludziom po ziemi carskiego wieliczeństwa, spokojno jeździć wolno będzie bez wszelkiej zaczepki wielkiego hospodara naszego cara i wielkiego książęcia Michajła Fedorowicza, całej Rusi samodzierżcy, czego teropeccy, rzewscy, zubcowscy i wiazemscy wojewodowie, namiestnicy i wszyscy służący ludzie, mocno i nienaruszenie trzymać i postrzegać.
[Na tym dokument się urywa]
