Wojciech Pęski otrzymuje wymiar Bojarszczyzny i pustoszy Pohanowo nad rzeczką Pohanowką we włości maksymowskiej. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 47 wg pierwotnej numeracji (skan 57)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym listem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listem JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego puńskiego etc. starosty, abym wymierzył gruntu do paszni i osady zgodnego włók piętnaście panu Wojciechowi Pęskiemu na Bojarszczyźnie i pustoszy nazwanej Pohanowie nad rzeczką Pohanowką w województwie smoleńskiem we włości maksymowskiej leżącej.
Której to pustoszy zwyż mianowanej w niewiadomości przywileju panu Pęskiemu danego, część gruntu siedliska tegoż przez rów błotny odległego, na którym pop przedtym mieszkał, zajęła się w pomiarę i obrąb gruntu panu Aleksandrowi Iwaszkiewiczowi. Na którą tę pustosz zupełną Pohanowo pan Wojciech Pęski przywilej [?] JKM ukazał, zaczem JMP wojewoda smoleński rozkazać mi raczył, abym ten zajęty szmat gruntu siedliska Popowego w odmianę dał z gruntu pana Pęskiego w inszym miejscu panu Iwaszkiewiczu przyległego mianowicie z Ostrowu, który przy [nieczytelne] pustoszy Starosielu.
Tego gruntu ograniczenie tak się w sobie ma. Pierwsza ściana granice od rzeczki Pohanowki od ujścia ruczaju błotnego, który dzieli grunt po lewej ręce kozacki chorągwie czerwonej Kolesnikowa, a po prawej stronie grunt pana Wojciecha Pęskiego. Tem ruczajem Ewinem w górę idąc, zajmując starą sadzawkę (obapół brzegi wolne mają być obadwa brzegi, póki woda zaleje). Od tej sadzawki postąpiwszy śrzodkiem ruczaju, idąc do kopca narożnego w końcu pustoszy Ewina usypanego na brzegu tegoż ruczaju wyżej pomienionego, na starej drodze z Sudnikowa do Kolesnikowa idącej. Od tego ruczaju i kopca powróciwszy, w prawo drogą idąc znamionami na drzewach krzyże i po trzy wręby wyciętemi do kopca ku Sudnikowu, do ściany wielkiej kozackiej, na której około jedliny usypany kopiec. Od tej drogi i kopca powróciwszy w prawo ścianą wielką kozacką do kopca narożnego, który dzieli grunt po lewej ręce kozaków kosarzewskich i pana Badowskiego, a po prawej stronie grunt pana [okienko]. Od tej ściany i kopca w prawo powróciwszy, prostą ścianą idąc trybową znamionami na drzewach do kopca narożnego w końcu pustoszy Sawina usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce pustoszy Sawina pana Badowskiego i pana Szczechowskiego, a po prawej pana Pęskiego. Od tej ściany i kopcami w prawo do drogi z Sawina do Lelawicz idącą przez której kopiec tąż drogą ku Lelawiczom postąpiwszy do rowu, przy którym kopce dwa narożne, którą dzieli grunt po lewej ręce pana Szczechowskiego i pana Wierzchowskiego Lelawicz. Od tych kopców i ruczaju w prawo powróciwszy, znamionami na drzewach do starej drogi z Lelawicz idąc [s. 48:] Pohanowa, przy której kopiec usypany, który dzieli grunt pana Wierzchowskiego po lewej stronie, a po prawej pana Wojciecha Pęskiego Popowskiej, który był w niewiadomości panu Iwaszkiewiczu odcięty, za który odmiana jest dana, przeciw pustoszy Starosiela. Od tej drogi i kopca, tąż ścianą prosto w rzeczkę Polanowkę. A rzeczką Polanowką w górę idąc [nieczytelna] …ska Starosiela w prawą ścianę przesieczoną, na której, na brzegu tej rzeczki usypany kopiec. Od tej rzeczki i kopca znamionami na drzewach zajmując ten szmat Ostrowu w odmianę za Popowski panu Iwaszkiewicza oddany przez wielkie błoto polanowskie w rzeczkę Pohanowkę. A rzeczką Pohanowką w górę do ujścia ruczaju Ewina. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tem ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók piętnaście według przywileju JKM i za listem JW JMP wojewody smoleńskiego wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy, podałem w moc, dzierżenie spokojne, wieczyste używanie panu Wojciechowi Pęskiemu. Na com dał ten list mój z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku dnia dwudziestego septembris roku tysiąc sześćset dwudziestego siódmego.
