Jan Szczechowski otrzymuje wymiar pustoszy Samochwałowo i Seperowo oraz Jędrzejkowo i Łaszkowo nad rzeką Upokoj we włości maksymowskiej. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
UWAGA! Nie udało mi się ustalić gdzie znajdowały się pustoszy wiertlickie i wymienione tam Niwka, Bojarzynowo, Chotyłka, Miszucino, Stefanowo, Wasilowo.
Jag 906, s. 46 wg pierwotnej numeracji (skan 56)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym listem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listem JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego panu Janu Szczechowskiemu za wiertlickie pustoszy, który w odmianę ustąpił po bojarzynie Szarapie Berdajowym, mianowicie: pustoszy Niwki, Bojarzynowie, Chotyłki, pustoszy Miszucina, pustoszy Stefanowa, pustoszy Wasilowa we włości maksymowskiej, podałem pustosz Samochwałowo z słobodczykiem, pustosz Seperowo. A w daninie pana [Iwaszkiewicza?] pustoszy dwie Starosiele i Kozawłowo, które były odeszły w inszy obrąb [nieczytelne].
…wygadzając w jedno [nieczytelne] pana Szczechowskiego dodałem dwie pustoszy po drugiej stronie Upokoja: pustosz Jędrzejkowo i pustosz Łaszkowo. Na których to pustoszach wymierzyłem gruntu do paszni i osady zgodnego z błotami i lasami włók trzydzieści w województwie smoleńskiem w stanie maksymowskiem nad rzeką Upokojem leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się ma pierwsza ściana granice od rzeki Upokoja i od ujścia rowu ruczaju, który wypada z wielkiego rowu, który dzieli grunt po lewej ręce pana Adama Wierzchowskiego Lelawicze, a po prawej stronie grunt pana Jana Szczechowskiego Seperowa. Od tej rzeki Upokoja i ujścia ruczaja Rżawca, idąc śrzodkiem w górę, w wielki rów. A rowem do drogi z Sawina do Lelawicz idącej, przy której usypany kopiec narożny. Od tego rowu i kopca w prawo drogą idąc ku Sawinu do kopca po prawej stronie tej drogi i kopca usypanego. Od tej drogi i kopca prostą ścianą idąc do kopca narożnego w końcu pustoszy na górze Sawina usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce pana Badowskiego, a po prawej pana Szczechowskiego Seperowa. Od tego kopca w prawo postąpiwszy do kopca w lewo w starą miedzę Łapciowa pana Badowskiego. Tąż miedzą znamionami na drzewach w ruczaj łapciowski. A ruczajem łapciowskiem śrzodkiem błota idąc w niż w rzekę Upokoj. A rzeką błotną, trzęsawicą, idąc ku wierzchowiu w prawą stronę, zajmując grunt jędrzejkowski. Wedle lasów do ściany wielkiej przesieczonej, przy której na brzegu błota wielkiego Upokoja usypany kopiec, przy którym na czterech osinach i na trzech jodłach krzyże i po trzy wręby wycięto. Od tego wierzchowia rzeki Upokoja i kopca powróciwszy w prawo, prostą ścianą idąc znamionami na drzewach wyciętemi do drogi z Lelawicz do Jędrzejkowa, do rzeki Upokoja i do ujścia ruczaja Rżawca. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók trzydzieści za przywilejem JKM i za listem JW JKM wojewody smoleńskiego [s. 47:] wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy, podałem w moc i dzierżenie spokojne, wieczyste używanie panu Janu Szczechowskiemu. Na com dał ten list mój z podpisem reki mej własnej i z moja pieczęcią. Pisan w Smoleńsku dnia czternastego septembra roku tysiąc sześćset dwudziestego siódmego.
