Panowie Truniowscy otrzymują wymiar pustoszy Jurokowo nad rzeką Owością we włości iwankowskiej. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 174 wg pierwotnej numeracji [skan 171]
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym pisaniem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listami podawczemi JMP rewizora JKM podsędka smoleńskiego wymierzyłem gruntu do paszni i osady zgodnego PP. Kononowi, Janowi, Mikołajowi, Stefanowi, Kondratowi Truniowskiem włók trzydzieści dwie na pustoszy Kuńsku i PP. Stefanowi, Pawłowi, Hieronimowi Truniowskiem włók ośmnaście mianowicie na pustoszy Jurokowie w województwie smoleńskiem we włości iwankowskiej nad rzeką Owością leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się ma. Pierwsza ściana granice od rzeki Owości. Ru[s. 175:]czaju rowu wielkiego suchodołu. A ruczajem rowem suchodołem w górę wierzch, w nową ścianę przesieczoną idąc do kopca narożnego, który dzieli grunt dubaszyński pana Buszyńskiego. Od tego kopca powracając w prawo prostym trybem, idąc w ścianę przesieczoną, do błota wielkiego Rżawca, przy którym na brzegu kopiec, który dzieli grunt pana Buszyńskiego i JMP Krzysztofa Buynieckiego rotmistrza JKM. Od tej ściany i kopca błotem Rżawcem w wierzch do drogi z Prudzina do Dubasicz idącą, przy którym kopiec. Od tej drogi rowu i kopca, prostą ścianą nowoprzesieczoną, idąc do drogi, która idzie z Prudzina do rzeki Owości brodu, przy którym kopiec. Od tej ściany i kopca starem drożyskiem ku Prudzinu idąc wedle gruntu Seliżyna i Prudzina do kopca, który usypany na nowej ścienie w rogu rowu wielkiego od tej drogi starej i kopca ścianą przesieczoną do drogi, która idzie z Prudzina do Jurakowa, przy której kopiec. Od tej drogi i kopca tąż ścianą wedle gruntu Prudzina w rzekę Prudziankę, przy której na brzegu błota wielkiego kopiec. Od tej ściany i kopca rzeczką Prudzianką w niż idąc do poprzecznej ściany krzyżowej, która idzie od pierwszej ściany przesieczonej pana [Buynieckiego?]. Od której to ściany na wielkiem błocie i rubieżów, powraca się w prawo granica prostem trybem idąc z rubieżami na różnych drzewach wyciętemi przez wielkie błota, czarnem lasem zarosłe, po lewej ręce puszcza JKM wcale między Świaną i Owością rzekami. Tąż ścianą idąc prosto do rzeki Owości w niż ujścia, nie dochodząc rzeczki Borowki, przez dwa sznury Polnych, przy której Owości na brzegu kopiec i dąb z krzyżami i wrębami wyciętemi, a na brzegu tej rzeki Owości sianożęci ostawując różnych bojarów, wcale którychem się znamion nie mógł dopytać, jednakże one do tej pomiary nie należą, których jest morgów dziesięć, a względem granice brzegu Owości i ich własne sianożęci należące zajmując, dałem granicę śrzodkiem rzeki Owości. Od tego kopca i dębu z rubieżami w górę idąc do pierwszego ruczaju i rowu wielkiego suchodołu, który dzieli grunt pana Buszyńskiego. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tem ograniczeniu kopcami narożnemi etc. etc. Które to włók pięćdziesiąt wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy, podałem w moc dzierżenie PP. Truniowskiem. Co dla lepszej wiary i pewności dałem ten list mój z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku d. dziesiątego july roku tysiąc sześćset dwudziestego ósmego.
