Stanisław Mieńkowski otrzymuje wioskę Korowino, pustosze Buczowo, Nielicowo, Piotrowe Sioło, Myszyno, Fiedorki, Rokinka we włości skaczkowskiej (bohorodzkiej) nad ruczajami Jazowką i Janiną. Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Uwaga! Granice, które oznaczyłem na mapie nie do końca zgadzają się z opisem w dokumencie, a w każdym razie należy je traktować jedynie poglądowo.
Jag 906, s. 275 wg pierwotnej numeracji (skan 258)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym pisaniem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listownym rozkazaniem od JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego, puńskiego etc. starosty, abym wymierzył gruntu do paszni i osady zgodnego włók trzydzieści panu Stanisławowi Mieńkowskiemu, mianowicie w wiosce Koroninie [Korowinie?], w której mieszka słobodczyków trzech, w pustoszach Buczowie, Nielicowie, Piotrowe Sioło, Myszyno, Fiedorki, Rokinka w województwie smoleńskim we włości JKM skaczkowskiej, nad ruczajami Jazowką, nad Janiną leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się ma. Pierwsza ściana granice od ruczaju Jazionki, od starej grobelki w prawo prostym trybem idąc do jodły w pagórku i kopca starego narożnego usypanego, na brzegu ruczaja Janiny, przeciwko wioski Boranowa okolice. Od tej ściany i kopca w prawo powróciwszy ruczajem Janiną w górę, prostym trybem idąc w wierzchowie do kopca około brzozy usypanego, przy drodze, które idzie z Odsieki do Wielidowa [Nielidowa?] i który dzieli grunt po lewej ręce baranowski i część gruntu nielidowskiego odciętego, a po prawej ręce grunt wielidowski. Od tego wierzchowia i kopca, tąż prostą ścianą idąc do drogi z Worpca do Wielidowa idącej, przy której około brzozy ze znamionami usypany kopiec. Od tej drogi i kopca, tąż ścianą do gościńca z Białej do Smoleńska [sic!] idącej, przy której na łużku usypany kopiec. Tąż ścianą znamionami na drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto, do kopca na łuhu usypanego, który dzieli grunt JKM odcięty zaścianek. Od granice kanoniczej Worpca, od tego kopca i łuhu prostą ścianą przez górę, zajmując część starej między buczowskiej, idąc do kopca przez łużek Łaszkowski do kopca około sosenki usypanego na wielkiej ścienie ojców kanoników, która dzieli grunt po lewej ręce kanoniczy, a po prawej ręce grunt pana Minkowskiego Cordina [?], a między gruntem buczkowskiem i ścianą ojców kanoników został zaścianek od Buczowa pustoszy nazywającej Odsiew. Od tego kopca przez pagórek do kopca wielkiego na Kruhłej Niwie, na gruncie pohoskiem popowskiem usypanego. Od tej ściany i kopca powracając w prawo rowkiem wodocieczą, idąc w górę prostą ścianą znamionami na drzewach wyciętemi, idąc wedle gruntu pohowskiego popowskiego do kopca narożnego, około dwóch dębów usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce ojców kanoników i wioski Bujancowa, a po prawej ręce grunt Korowina p. Mieńkowskiego. Od tej ściany i kopca w prawo znamionami na drzewach ścianą idąc przez łoszczyny w rów Suchodół Korzeniewski, który dzieli grunt po lewej ręce JKM Bujanowa. Temże rowem starą granicą bujanowską do kopca na łużku około łozy usypanego. Od tego łużku i kopca tą starą miedzą znamionami na drzewach do gościńca z Białej do Smoleńska idącego, przy którym usypany kopiec. Od tego gościńca i kopca tą starą miedzą bujanowską idąc w starą miedzę granice wioski Ancipowa. Tąż miedzą starą granicą ancipińską do kopca usypanego przy rowie, który idzie w rzeczkę Glinę. Od tego kopca i rowu poprzez rzeczkę Glinę w prawo przez górę, nie dochodząc pustoszy Mia [nieczytelne] do starej [s. 276:] miedze Wasila Kłypowa, na której usypany kopiec narożny około brzozy przy drodze z Kłypowa do Łupaszowa idącej. Od tej miedze i kopca w prawo postąpiwszy ścianą łuposzowską do ściany przesieczonej, na której usypany kopiec przy tej drodze łuposzowskiej. Od tej drogi i kopca w lewo prostą ścianą idąc do rowu łuposzowskiego, na którym rowie usypany kopiec. Od tego kopca tąż ścianą w starą miedzę łuposzowską, idąc miedzą starą zakrzywioną, wedle błota mszarzynnego w Rów Piotrów. A Rowem Piotrowem w ruczaj Jazowkę. Tem ruczajem Jazowką w niż do starej groble, u której się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók trzydzieści wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy za przywilejem JKM i za listem JMP wojewody smoleńskiego podałem w moc dzierżenie prawa lennego wieczystego panu Stanisławowi Mieńkowskiemu. Co dla lepszej wiary i pewności dałem mu ten list mój wymiaru i ograniczenia mego, z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku dnia dwudziestego decembra r. tysiąc sześćset dwudziestego dziewiątego.
