Przepisał, zredagował i mapą opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 381 [skan 330]
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym listem moim, iż za przywilejem JKM PNM JMP Janowi Sołtykowi danym i za osobliwym listem od KJM PMM do mnie pisanym, abym wymierzył i ograniczył gruntu do paszni i osady zgodnego włók sto pięćdziesiąt panu Janu Sołtykowi, mianowicie w derewniach Hromowie, Starynkach, Mienikowie, Niatewkinie, Maszniewie, Łytkinie, w Wielkim i Małym, w Wiarniczach, w Chatryczach [Osatryciach?] wielkich i małych, Czerniajowie, Czachłowie, Bylem, Alesinie, Kopciowie, Hołubowie, Ilia Prorok, Szarypinie, Darasowie i w pustoszach Ałtuchowie, Złodziejowie, Szkłowie w województwie smoleńskim w stanie wiedrowskim nad rzeczkami Rasną, Kaśniarką, Kociełowką, Sielną, Polną leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się w sobie ma. Pierwsza ściana granice od drogi z Hromowa do Dorohobuża idacej, przy której obapół usypano kopców dwa, które dzielą grunt po lewej ręce p. Piotra i p. Fiedora Sołtyków Owsikowo [Ogszikowa?] po lewej grunt p. Jana Sołtyka Hromowa. Od tej drogi i kopca w prawo [?] powróciwszy starym drożyskiem do kopca pobocznego wedle tej drogi po kopiec [?] usypanego. Od tej drogi i kopca prosto znamionami na drzewach idąc do rzeczki Kamionki, przy której na brzegu wedle rowku małego usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej ręce p. Piotra Sołtyka Iwaszkowa, a po prawej grunt p. Jana Sołtyka, który się odciął od Iwankowa. Od tej ściany i kopca rzeczką Kamionką w górę śrzodkiem idąc w rzeczkę Kocielowkę. A Kocielowką w niż w rzeczkę Rasnę. A rzeczką Rasną w niż postąpiwszy do kopca narożnego, na brzegu tej rzeczki Rasny, po prawej stronie nie dochodząc łąki Jułowki usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce p. Sołtyka, a po prawej grunt p. Jana Sołtyka Chatyni. Od tej rzeki i kopca w prawo łukiem znamionami na drzewach do drogi z Jałowki do Chatyni idącej, przy której wedle łuhu usypany kopiec. Od tego kopca trochę w lewo idąc znamionami na drzewach do błota Tokarzowskiego starej granice tokarzowskiej i chotińskiej, przy którym na brzegu usypany kopiec. Od tego kopca błotem ku Tokarcowu postąpiwszy do starej miedze tokarzowskiej i chotuńskiej, na której na brzegu tego błota po prawej stronie wedle studnie usypany kopiec. Od tego błota, kopca i studnie w prawo stara miedzą chotuńską idąc w rowek, a rowkiem w błoto wielkie osuchowskie i szepiecowskie, przez błoto prosto wedle kopca pobocznego do drogi z Sienkowa do Chatuna idącej, przez którą przeszed[ł]szy usypany kopiec narożny, który dzieli grunt po lewej rece ze dwóch stron JKM Piskorzowa i Marcinkowa, a po prawej grunt p. Sołtyka Chotuni. Od tej drogi i kopca w prawo znamionami na drzewach [nieczytelne] do drogi z Marcinkowa do Cho[tyni?] przez którą przeszed[ł]szy usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie JKM pustoszy Chocołów, a po prawej p. Jana Sołtyka Chotunia. Tąż ścianą w łuh starej granice chociołowskiej i Złodziejowa, przy błocie około dwóch drzew usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie JKM Chochłowa, a po prawej grunt p. Sołtyka Chotum [Chotim?]. od tej ściany i kopca łuhom starą granicą chochłowską w błoto wielkie. A błotem wielkiem idąc prosto przez rzekę Rasnę w uście rzeki Polnej, a rzeką Polną w górę śrzodkiem idąc do mostku, do drogi z Uszakowa do Czerniacina idacej. od tej rzeczki i mostku w lewo drogą ku Uszakowu postąpiwszy do kopca narożnego po prawej ręce, przeciwko rowu czodzinowego [?] usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce ze dwu stron JKM Lezikowa, a po prawej grunt Czerniacina. od tej drogi i kopca w prawo w rów czudzinowy, a rowem Czudzina w górę idąc do kopca pobocznego po lewej ręce na brzegu około dębu usypanego. Od tego kopca prostą ścianą przesieczoną znamionami na drzewach wyciętemi idąc przez brzozową [knieznową?] zajmując grunt rowolicny ciachłowski [?] wedle [nieczytelne] podanych [?] przez rów wielki suchodołu do drogi z Zieninina do Ciachłowa idącej, przy której kopiec poboczny, który dzieli grunt po lewej ręce JKM Horodka, a po prawej grunt Ciachłowa. Tąż ścianą prosto idąc w wielki rów Studzieńca, a rowem w niż przez rzeczkę Polną prosto ścianą idąc przez brzeźniaki wedle kopców pobocznych znamionami na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wyciętemi, do kopca narożnego, przy drodze z Wierzchowia do Ile Proroka idącej na gruncie poczynku Sielina usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce ze dwu stron JKM Wierzchowia, a po prawej grunt Szelino. od tego kopca w prawo prostą ścianą w rów suchodołu, a z rowu suchodołu w górę w prawo, w mniejszy rów [nieczytelne] postąpiwszy w prawo w gorę do [kopca] narożnego, po prawej ręce na brzegu rowu usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce ze dwóch stron JKM Boskakowa, a po prawej grunt Oleksina. Od tego rowu i kopca w prawo powróciwszy ścianą przesieczoną prostym trybem idąc wedle kopców pobocznych drogami i rowami, znamionami na drzewach do kopca narożnego przy łuhu wedle drogi z Dorohobuża do Smoleńska idącej usypanego na brzegu rzeczki [sic!] Kamiąnki, który dzieli grunt przez rzeczkę pustoszy Masłowa, a po prawej grunt Hromowa. Od tego łuhu i kopca rzeczką Kamianką w niż do kopca pobocznego na brzegu tej rzeczki po lewej stronie usypanego. od tego kopca i rzeczki w lewo starym drożyskiem do pierwszych kopców dwóch. U których się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W to ograniczenie zająłem cerkwi dwu Woskrasieńską i Ile proroka, przy których cerkwiach grunt idący do cerkwie należący. Włók sześć ostawiłem wolno do dalszej łaski JKM PMM.
W tymże ograniczeniu zajęła się pustosz Oleksino, którą jaśnie wielmożny JMP wojewoda smoleński oddał na służbie rycerskiej kozackiej Iwanowi Lepunowskiemu, w której to pustoszy wymierzono włók dwanaście. [podkreślenie moje – JB]
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznymi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wycięto. Które to włók sto pięćdziesiąt wymierzywszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy podałem w moc w dzierżenie prawa lennego wieczystego panu Janu Sołtykowi. Na com dał ten list mój wymiaru i ograniczenia mego z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku d. czwartego augusti anno tysiąc sześćset trzydziestego czwartego.
