Złożone z fragmentów mapy trójwiorstówki 14-10 i 14-11. Czerwona linia to znany fragment granicy między stanem iwanowskim i stanem jeleńskim.
List przeciwny ojców dominikanów smoleńskich, potwierdzający wymiar derewni Puciacino, Urubęk [?], Stryno, pustoszy Łuhowate, Bałabanowo, Stulpwo, Mikulczyno, Zahorze, Stajki, Babiczy, Obleski, Boczary, Skacobaczyno, Pnialewo [?], Urubelek Mały, Pniszowo, Łukianowo, Borowka nad rzekami Chmarą i Horodnią we włości iwanowskiej.
Przepisał i zlokalizował na mapie Władymir Prochorow. Zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki. Jag 906, s. 76 wg pierwotnej numeracji (skan 84)
Ksiądz Prokop zakonu Dominika Ś[więtego] przeor smoleński ze wszytkiemi ojcami klasztoru smoleńskiego.
Czynię wiadomo tym pisaniem, iż nam wymierzył pan Adam Zaręba mierniczy przysięgły JKM grunty fundaciej konwentu smoleńskiemu zakonu Dominika Ś[więtego], które są nadane pomienionemu konwentowi od JKM PNM i za list[ownym] rozkazaniem wielmożnego JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego na ten [czas] referendarza i pisarza WKsL wieliskiego, kupiskiego, puńskiego etc. starosty, za przywileiem JKM, we włości iwanowskiej i dołhomowskiej, jeleńskiej włók dwieście nad rzeką Chmarą leżące obapół, a mianowicie w derewni Puciacinie i w derewni Urubęk [?], przy tym pustosz Łuhowate, pustosz Bałabanowo, pustosz Stulpwo [Stolpowo!] ze wszytkiem, pustosz Mikulczyno, pustosz Zahorze, pustosz Stajki, pustosz Babiczy, Obleski, Boczary, pustosz Skacobaczyno, Pnialewo [?], Urubelek Mały, Pniszowo, derewnia Stryno [Stryhino], w której jest cerkiew Spasa Świętego, pustosz Łukianowo, [tu długa kreska pozioma falowana oraz znaki: 
[s. 77:] pustosz Borowka.
Tych derewni i poczynków pustych ograniczenie. Naprzód poczyna się granica pierwsza ściana od rzeki Chmary i od ujścia rzeczki Błotny, a rzeką Błotną idąc wzwyż w rzeczkę Zuporę. A śrzodkiem tej rzeczki Zupory aż w wierzchowie przez pustosz Kowalowo. A od tego wierzchowia mimo róg góry po prawej ręce, w ruczaj Suchodoł, wiosną ciekący. A z suchodołu w wierzchowie na płaszczyznę, na której stoi dębów dwa, w których wycięto po dwa krzyże, przeciwko siebie, nad nimi po trzy wręby. Od których wrębów prostą ścianą idąc łużkiem w mech. A ze mchu przez ruczaj poboczny Dolinka, przez pagórek w mech, przy wierzchowiu ruczaju. Tu się ta ściana kończy, przesieczona, przy której to ścienie na trzech jełach [jodłach?] krzyże i nad krzyżami po trzy wręby wycięto. Od tego rowku i ruczaja powraca się granica aż do Rudy [rzeczka!] pod Żegałową Pustosz. Od Rudy idzie granica błotem do rzeczki Chmary. A z rzeczki Chmary w rzeczke Chmarkę Mniejszą. A z Chmarki w Bankow Mech. A z Bankowego Mchu w rzekę Czerniak. A rzeką Czerniakiem w Kamionkę. A Kamionką w rzekę Chmarę. A rzeką Chmarą w ruczaj na niż Czerniak Wielki. A z Czerniaku w Mały Czerniak. A z Małego Czerniaka w rzekę Borowkę. A rzeką idąc po bok gruntu łukianowskiego, w rzeczkę Rubieżankę. A rzeką Rubieżanką w rzekę [sic!] Worodnię [Horodnię]. A rzeką Horodnią idąc w wierzch w Wielki Mech. A z Wielkiego Mchu w wierzchowie ruczaja Czarnobyłki. Czarnobyłką idąc na niż w rzeczkę Błotnią. A z Błotni w Chmarkę rzekę. I tam się kończy ta granica, u tego ujścia, gdzie sie pierwsza ściana zaczęła.
W których to gruntach zwyż mianowanych wymierzyłem ojcom dominikanom na konwent Smoleński włók dwieście, i dostateczne ograniczenie uczyniłem według pisania JMP refferendarza i przywileju JKM. Te grunty ze wszytkiemi dobrami i pożytkami, rzeki i puszcze podałem ojcom dominikanom smoleńskim w moc dzierżenie i spokojne wieczyste używanie. Co dla lepszej wiary i pewności dałem ojcom wielebnem [ten list mój] wymiaru i ograniczenia mego z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią. Pisan w Smolensku d. dwudziestego novembris rok[u] tysiąc sześćset dwudziestego czwartego.
