Przepisał i zlokalizował na mapie Władymir Prochorow. Zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 351 wg pierwotnej numeracji (skan 302)
[od] JKM dana w województwie smoleńskim, w starostwie dorohobuskiem włók 500.
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły.
Czynię wiadomo tym listem mojem, iż za przywilejem JKM PNMi za listem JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego, starosty puńskiego etc.,a od Królestwa IchM, na Dorohobużu i innych zamkach w województwie smoleńskiem leżących, od Moskwy rekuperowanych przełożonego. Abym wymierzył gruntu do paszni i osady zgodnego włók pięćset na koni sto Tatarom JKM każdemu z nich na końjeden po włók piąciu w w uroczyskach Szalkowie, Mikulinie, Łabionkach, Łapciowie, Czoporowie, Rybkach, Koledzinie, Wysokiem, Jamskiej Słobodzie, Kucharowie, Mamolkach, Borkach, Łomaczynie, Dziejowie, Sunkowie, Litewskiem, Kawirowie, Konaszowie, Rożnowie, Lark[ow]ie, Astapowie, Boszukowie, w województwie smoleńskiem w starostwie dorohobuskiem we włości siemlowskiej, nad rzekami Osmą, Kostrą, Srebrną, Kołpytką leżące.
Tego gruntu ograniczenie tak się w sobie ma. Pierwsza ściana granice od rzeki Osmej, od ujścia ruczaja Srebrnika, przy którym ujściu na brzegu tej rzeki Osmej usypany kopiec. Od tej rzeki i kopca tym ruczajem Srebrnikiem w górę śrzodkiem idąc, do kopca około jodły usypanego, przy drodze z Sczobotowa do Kołpyty idącej. Od tej drogi i kopca, tymże ruczajem Srebrnikiem śrzodkiem w górę idąc w błoto, w [wierzchowie] tego Srebrnika, zajmując Taborowo Szyłowskie, przy którym błocie dębów dwa z krzyżami i trzema wrębami wyciętemi. Od tego błota wierzchowia Srebrnika i dwóch dębów idąc prosto ścianą przesieczoną przez czarny las, znamionami na drzewach w błoto wielkie mszarzyste. A błotem mszarzystem śrzodkiem idąc znamionami na drzewach, do starej miedzy, na której jam starynnych pięć, które dzielą grunt po lewej ręce Bełdyna Karpowa, a po prawej grunt tatarski [Boszukowa]. Od tej miedzy i jam starynnych, przez błoto czarnym lasem zarosłym [do] drugiej miedzy starej, która dzieli grunt po lewej ręce Bełdyna Porubieżanki, a po prawej grunt tatarski Astapowa. Tąścianą między znamionami na drzewach idąc do jasieniów trzech, w końcu tej starej miedzy. Od tej miedzy i [s. 352:][jasieniów?] idąc prosto ścianą przesieczoną, znamionami na drzewach, do gościńca z Wiaźmy do Dorohobuża idącego, przy którym obapół usypano kopców dwa, które dzielą grunt po lewej stronie Bołdyna Porubieżanki, a po prawej grunt tatarski Astapowa. Od tego gościńca i kopców w prawo, ścianą przesieczoną, znamionami na drzewach, ustąpiwszy część gruntu Astapowa, do Łahuszkina, do kopca na tej ścienie na dolinie usypanego. Od tego kopca tąścianą przesieczoną, zajmując cząstkę niwy Łahuszkina, w odmiane do Astapowa, idąc w starą miedzę, która dzieli grunt po lewej stronie Bołdyna [i] [sic!] Łachuszkina, a po prawej grunt tatarski Astapowa. Tą starą miedzą znamionami na drzewach idąc do kopca narożnego, na brzegu rzeki Kostry usypanego, przy ujściu rzeczki Błocianki, który dzieli grunt po lewej stronie Bołdyna [i] Łachuszkina, a po prawej grunt tatarski Łabionek. Od tego kopca i ujścia rzeczki Błocianki, rzeką Kostrą w góręidąc granicą na ten czas moskiewską, po lewej stronie wioska moskiewska pograniczna Cielatkowa, a po prawej stronie tej rzeki Kostry, przeciw Cielatkowa, wioska Szalkowa Tatarów JKM. Od tych wiosek pogranicznych, tą rzeką Kostrą w górę idąc w starą miedzę gruntu cerkwie Ofanasa Ś[więtego], na której miedzy kopiec narożny usypany. Od tej rzeki i kopca tą starą miedzą cerkiewną do drogi z Hłobażyna do cerkwi idącej, przy której kopiec usypany. Od tej drogi i kopca tą starą miedzą do drogi z Mikulina, do cerkwi idącej, przy której kopiec usypany. Tąż starą miedzą do kopca na tej starej miedzy usypanego. Od tego kopca prosto przez las czarny i błoto mszarzyste, idąc znamionami na drzewach do kopca narożnego, około klona usypanego, który dzieli grunt po lewej stronie cerkiewny, po drugiej stronie, przez ruczaj Błociankę, wioski JKM Krasnego, a po prawej stronie grunt tatarski Mikulina. Od tego kopca w prawo błotem mszystem, znamionami na drzewach idąc do starej steczki [?] z Łapciowa do cerkwi idącej, przy której około osiny usypany kopiec. Od tej steczki i kopca tymże błotem, znamionami na drzewach do drogi z Łapciowa do Krasnego idącej, przy której na tym łuhu, około brzozy usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie JKM Krasnego, a po prawej grunt tatarski Łapciowa. Od tej drogi i kopca tymże łuhem znamionami na drzewach do drogi z Łapciowa do Krasnego idącej, przez którą przeszedłszy około osiny usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej ręce JKM Krasnego, a po prawej grunt tatarski Łapciów. Od tej drogi i kopca powróciwszy w lewo starą miedząkraśnieńską do drogi z Sczoporowa do Krasnego idącej, przez którą przeszedłszy usypany kopiec. Tąż starą miedzą do kopca na tej starej miedzy kraśnieńskiej usypanego. Tąż starą miedzą do kopca narożnego na tej starej miedzy, na brzegu ruczaja Krutego usypanego i krynicy, nad którą osina z krzyżem i trzema wrębami. Od tego kopca i krynicy śrzodkiem ruczaja Krutego w niż w rzekę Osmą.A rzeką Osmą w niżśrzodkiem idąc. W prawo z rzeki Osmy wstąpiwszy [?] okolice [s. 353:]Staniszcz, na której usypany kopiec, na grodzy starej. Tą grodzą starą znamionami na drzewach postąpiwszy przez dwa rowy, do kopca na brzegu rzeki Osmej usypanego. Od tej grodzy i kopca rzeką Osmą w niżśrzodkiem idąc do ujścia rzeki Połomoły. A rzeką Połomołwą w wierch śrzodkiem idąc, w same wierzchowie, w Łużę Wiązową.Łużą Wiązową wodocieczą, idąc przy gościńcu starym carowej do kopca narożnego, na tym gościńcu usypanego, w którym kamieni dziewięć, który dzieli grunt po lewej stronie JKM wioski Maksimianków, a po prawej stronie grunt tatarski Kołpyty. Od tego kopca powróciwszy w lewo, przez czarny lasek, znamionami na drzewach do drogi z Maksimianek do Kołpyty idącej, przy której obapół usypano kopców dwa, które dzielą grunt po lewej stronie JKM wioski Maksimianków, a po prawej grunt tatarski Kołpyty. Od tej drogi i kopców tążścianą, prosto idąc, przez błota mszarzyste, czarnym lasem zarosłe, idąc przez czarny las znamionami na drzewach, do drogi z Kołpyty do Supronowa idącej, przy której usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie pana Kopańskiego Supronowa, a po prawej grunt Kucharzowa. Od tej drogi i kopca, tąściana znamionami na drzewach, do drogi z Mamolek do Supronowa idącej, przez którą przeszedłszy usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie pana Kopańskiego Supronowa, a po prawej grunt tatarski Kucharowa. Od tej drogi i kopca tąścianą znamionami na drzewach do drogi z Mamolek do Supronowa idącej, przez którą przeszedłszy usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie pana Kopańskiego Supronowa, a po prawej grunt tatarski Mamolek. Od tej drogi i kopca tąścianą znamionami na drzewach krzyże i po trzy wręby wyciętemi, do rzeczki Kołpytki, przy której na brzegu usypany kopiec. Od tego kopca w prawo rzeczką Kołpytką w niż.Z rzeczki Kołpytki w rzeczkę Olchowkę, w wierch do kopca przy wierzchowiu tej rzeczki Olchowki usypanego. Od tego kopca w prawo ścianą idąc, znamionami na drzewach, do kopca przy starych jamach żytnych usypanego. Od tego kopca tąścianą znamionami na drzewach do drogi z Łomaczyna do Kołpyty idącej, przy której usypany kopiec. Od tej drogi i kopca tąścianą znamionami na drzewach, trochę zakrzywioną, do drogi z Matyszyna do Kołpyty idącej, przy której usypany kopiec. Od tej drogi i kopca, tąścianą w błoto, w wierzchowie rzeczki Niedwiedzianki. Tym błotem niedźwieckiem znamionami na drzewach, zajmując starą studnięchomińską.Tążścianą znamionami na drzewach wyciętemi, do kopca pobocznego, przy czarnym lesie usypanego. Od tego kopca tążścianą prostem trybem idąc, przez kraj czarnego lasu, przez rów mszystych wielkich połomów, w wierzchowie ruczaja Bystryce. A ruczajem Bystrycą w niż idąc w rzekę Osmą.A rzeką Osmą w ujście ruczaju Srebrnika. U którego [s. 354:] [się pierwsza] ściana granice zaczęła i tam się kończy.
Iż nie mogąc w jednem obrębie pomiara pięciuset włók wystarczyć, w drugiem obrębie oddano włók sto dziesięć, mianowicie w pustoszach Opanasowie, Borsukach, Czepcowie, Mieszajowie, Sołopowie, nad rzeczkąChysą, Piaseczną, przy granicy na ten czas moskiewskiej wiaziemskiej leżącej.
Pierwsza ściana granice od rzeczki Piasecznej, od ujścia staryńskiego, który dzieli grunt po lewej stronie pana Kopańskiego, po ruczaj Staryński, a po prawej grunt Tatarów JKM. Tym ruczajem Staryńskiem w górę idąc w wielką ścianę przesieczoną, która dzieli grunt po lewej stronie majdlewski, a po prawej tatarski czarny las. Tą ścianą prostym trybem idąc, znamionami na drzewach krzyże i po trzy wręby wyciętemi, przez las czarny połonny mszysty, do drogi z Borowa do Czepcowa idącej, przy której do starego mostu, około brzozy usypany kopiec, który dzieli grunt po lewej stronie majdlowski, a po prawej tatarski. Od tego kopca i mchu, ruczajem błotnym czepcowskiem, w rzekę Chysę. A rzeką Chysą w górę idąc w granicę wiaziemską, w ruczaj Moszyński. A ruczajem Moszyńskiem w wierzchowie przez błoto mszyste w rzeczkę Piaseczną. A rzeczką Piaseczną w niż, do pierwszego ujścia ruczaja Staryńskiego. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy.
W tym ograniczeniu kopcami narożnemi i pobocznemi dostatecznie usypano i na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby [sci!] wyciętemi. Które to włók pięćset wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy, według przywileju JKM i za listem JMP wojewody smoleńskiego, na sto koni Tatarom JKM danego.
Do tego placów dwadzieścia, na pięć koni plac jeden, w śrzedniem zamku dorohobuskiem, dla pobudowania domkow, z klecią dla żywnosci. A z osob[na ogr]odów dwadzieścia za zamkiem dorohobuskim, [takoż ogrodów] na uroczysku trzydzieści. W każdy ogród wzdłuż łokci czterdzieści pięć, a poprzek łokci trzydzieści, podał[em w] moc i wieczne dzierżenie Tatarom JKM. Których ogrodów gospoda[rskich], w za[mku l]eżacy[ch], dla zasiania i jarzyn ogrodnych, za[o]rywać i ogrodzywać mają, w[sza]kże na ogrodach ci Tatarowie żadnego budynku mieć i ludźmi, nad wolą i zakaz JKM, w ordynacjej kommisarskiej opisanej, sadząc. A przez to w juridice, i porządkach miejskich, przeszkody i trudności czynić nie mają.
Na com dał ten list mój wymiaru i ograniczenia mojego z podpisem ręki mej i z moją pieczęcią. Pisan w Smoleńsku d. dwudziestego august[i] roku tysiąc sześćset dwudziestego szóstego.
