Jan Adam Wierzchowski otrzymuje wymiar wsi Wieśniaki we włości iwankowskiej. Nazwisko lennika zostało starannie wymazane. Jest to zapewne wynik zasądzonej konfiskaty dóbr, gdyż Wierzchowski przeszedł na stronę cara i przyjął prawosławie pod imieniem Aleksander (por. Rejestry podymnego WKsL województwo smoleńskie, Warszawa 2009, s. 158 przypis 436). Wymiaru dokonano w 1641 roku. W roku 1654 Wierzchowski nadal posiadał wieś Wieśniaki (por. Spis obywateli smoleńskich z 1654 roku). Wierzchowskiego nie ma w spisie treści do księgi Zaręby, stąd wniosek, że Księga Zaręby po utracie Smoleńska została wywieziona na tereny zajmowane przez wojska Rzeczypospolitej, a spis został sporządzony po roku 1654.
Trudno dokładnie określić powierzchnię tej daniny, bo z pewnością nie było to tylko piętnaście włók wymienionych na wstępie. Istnieje możliwość, że dokument rozpoczynający się na stronie 188 nie dotyczy Wierzchowskiego, lecz innego lennika, także skazanego na konfiskatę dóbr, jednak ustalenie tego z całą pewnością jest na razie niemożliwe.
Przepisał, zredagował i mapką opatrzył Jakub Brodacki.
Jag 906, s. 188 wg pierwotnej numeracji (skan 185)
Adam Zaręba mierniczy JKM województwa smoleńskiego przysięgły. Czynię wiadomo tem pisaniem mojem, iż za przywilejem JKM PNM i za listem JW JMP Aleksandra Korwina Gosiewskiego wojewody smoleńskiego starosty puńskiego etc., abym wymierzył i ograniczył gruntu do paszni i osady zgodnego włók piętnaście [?], mianowicie xxxxxxxxxxx na pustoszy xxxxxx w województwie smoleńskiem w stanie [tu karta wyrwana, dalszy ciąg s. 191*:]
…Czuwaszki idąc z rzeczki Borowki w prawo w starą granicę pustoszy Wasilowa JMP Kazanowskiego. Tąż starą miedzą granicą w lewo powróciwszy, idąc do drogi z pustoszy Wasilowa do Wieśniaków idącej, przy której obapół usypano kopców dwa poboczny, które dzielą grunt po lewej ręce pustoszy Wasilowa, a po prawej stronie grunt JMP Adama [?] xxxxxxxxxxxx. Tąż ścianą starą granicą przez czarny las, idąc znamionami na różnych drzewach wyciętemi krzyże i po trzy wreby idąc przez Mech Wielki Żórawi do gruntu JMP Jana Wojewódzkiego rotmistrza JKM granice derewienki Marynina. Tąż ścianą marynińską i wieśniakowską w prawo powróciwszy prostem trybem idąc znamionami na różnych drzewach wyciętemi w ruczaj Czarnej Hrazi. A ruczajem Czarnej Hrazi w niż idąc w lewo, w ścianę przesieczoną, którą postąpiwszy do kopca narożnego na gruncie skarynińskiem i wieśniakowskiem i na wielkiej ścienie gruntu dwóchset włók na biskupstwo smoleńskie naznaczonego na czarnym lesie usypane. Od tej ściany i kopca w prawo powróciwszy przez czarny las prostą ścianą idąc znamionami na różnych drzewach krzyże i po trzy wręby wyciętemi idąc w stare drożysko. Którem drożyskiem postąpiwszy do drogi z Wieśniaków na Białohrywę idącej, przy której kopiec poboczny usypany. Tąż ścianą wielką trochę w prawo powróciwszy prostem trybem idąc znamionami na drzewach wyciętemi do kopca narożnego około dwóch brzóz usypanego, który dzieli grunt po lewej ręce pustoszy Brzoskina, a po drugiej stronie grunt derewni Wieśniaków pana Zxxxxxxxxx. Od tej ściany i kopca w prawo powróciwszy prostą ścianą idąc przez górę znamionami na różnych drzewach wyciętemi krzyże i po trzy wręby do drogi z Sielca do Wieśniaków idącej, przy której obapół kopców pobocznych dwa usypano. Które dzielą grunt po lewej ręce pustoszy Czuwach, a po prawej grunt Wieśniaków. Tąż ścianą prosto idąc znamionami na drzewach wyciętemi po kraj mchu wielkiego przez borek do rzeczki Borowki do pierwszego kopca i znamion wyciętych. U którego się pierwsza ściana granice zaczęła i tam się kończy etc.
Które to JMP xxxxxxxxxx wymierzawszy i dostateczne ograniczenie uczyniwszy stosując się do przywileju JKM podałem w moc wieczyste dzierżenie prawa lennego JMP Axxxxxxxxxxxxxxxxxxx. Co dla lepszej wiary i pewności daję mu ten list mój wymiaru i ograniczenia mego z podpisem ręki mej własnej i z moją pieczęcią.
A pozostałej reszty w zaścianki tegoż obręby wymierzonego, którą [nieczytelne] gdzie odciąć włók dwadzieścia morgów dwa sznur jeden od [nieczytelne] do dalszej łaski i konfirmacią JKM PNM. Pisan w Wieśniakach dnia [nieczytelne] 1641.
*W nagłówku obok numeru stron: „włości iwankowskiej koniec na karcie 468”. Prawdopodobnie chodzi o stronę 468, której jednak w księdze nie ma (ostatni numer strony to 458).
